http://www.kindamuzik.net
ernaast
Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
My Baby / Lili Grace
Opwindende bluestrance.
31 maart 2016, Vera, Groningen
Tekst: André Rozendaal
Beeld: Joséphine Kurvers
Publicatiedatum: 01 april 2016
In 2012 gaat een deel van de Amsterdamse soulband The Souldiers verder onder de wat minder lullige bandnaam My Baby. Daarnaast gaan de muzikale oogkleppen af met het toevoegen van blues, gospel, funk en country. Al snel pikt funkbassist Larry Graham (Sly & The Family Stone, Prince) de band op en neemt My Baby mee op tournee. Na twee prima platen en optredens over de hele wereld gaat het meer dan crescendo met de formatie. Vera verkoopt dan ook met gemak uit voor een opwindende en zeer dansbare liveshow.
Het voorprogramma komt van twee zussen uit België genaamd Nelle en Dienne. Ze noemen zich Lili Grace en leuken de in wezen hele schattige, tweestemmige folkliedjes op niet mis te verstane wijze op met onder andere beats en cello. Zo ontstaan bij vlagen, mede door het oorsplijtende geluidsvolume, bijna industrialklanken. Ook house is niet ver weg in de onheilspellende muziek, die doet denken aan Soap&Skin. De vele muzikale invalshoeken en niet op elk moment even sterke songs maken dat Lili Grace af en toe wat fragmentarisch klinkt. Veel belangrijker is echter dat het duo verre van voorspelbaar is, met als gevolg een verrassend sterk optreden.
Het geluid staat bij My Baby [foto's] een tikje subtieler afgesteld. De groep kiest voor een loom begin, ontleend aan de swampblues. De charismatische zangeres en gitariste Cato van Dijck kan zo haar zwoele vocale kant ten volle benutten. Toch is de start ook enigszins stroef als gevolg van technische problemen met haar microfoon. Hoewel drummer Joost van Dijck en de uit Nieuw-Zeeland afkomstige gitarist Daniel 'Dafreez' Johnston rustig en jammend doorspelen, duurt het geruime tijd voordat de microfoon weer werkt. Ook tijdens de daaropvolgende nummers zijn nog regelmatig hinderlijke bromgeluiden te horen.
Het maakt het voornamelijk uit blommenkinders bestaande publiek weinig uit, zeker niet wanneer My Baby het tempo van de nummers steeds meer opkrikt. Het is dansen geblazen op de energieke nummers, waarbij Johnston een belangrijke speler is. Hij haalt een heel arsenaal aan elektrische gitaren uit de kast, waaronder eentje van hout. Hij is zeer driftig in de weer met zijn effectpedalen om de aanstekelijke geluiden nog meer twang te geven. Deltablues, funk en country bijvoorbeeld, wisselen daarbij op boeiende wijze stuivertje.
Elk nummer van My Baby veroorzaakt een prettige muzikale trance door de repetitieve lijnen van Johnston en de stuwende, gevarieerde drums van Van Dijck. Die laatste geeft de muziek tevens een moderne twist. De prima zang van Cato, met soms uitbundige uithalen, maakt de onontkoombaarheid van My Baby op een podium compleet. En hoewel je bij deze muzikale goednieuwsshow af en toe ook verlangt naar een smerige solo in plaats van getokkel, is overduidelijk dat Nederland er met My Baby een liveband van internationale allure bij heeft, die op elk zomerfestival de zon laat doorbreken.
http://www.kindamuzik.net/live/my-baby/my-baby-lili-grace/26628/
Meer My Baby op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/my-baby
Deel dit artikel: