• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Modest Mouse

Creepy, gepassioneerd en géén slappe kraut.

Tekst: Sven Schlijper

Beeld: Niels Vinck

Publicatiedatum: 09 september 2007

 
Naar eigen zeggen is Modest Mouse een 'creepy pop band', een omschrijving die in meerdere opzichten waar lijkt te zijn. Zo oogt zanger Isaac Brock bij opkomst zachtaardig, maar blijkt hij één brok passie wanneer hij als een kruising tussen Tom Waits op foute steroïden en een kwade ADHD-Win Butler zijn teksten spuwt. Dan verschijnt het beest in Brock en wil je hem niet in een donker steegje tegenkomen.

Creepy is ook dat Modest Mouse van veel muzikale markten thuis is. De zes trekken fel van leer, van hel-en-verdoemenis countryrock die Sixteen Horsepower op rechts inhaalt tot vrolijke LCD Soundsystemachtige punkfunkstampers. Modest Mouse schakelt tussen gepassioneerde shantyfolk waarvoor Arcade Fire zich niet hoeft te schamen, spastische Pixiesrockers en kale nummers á la Gang of Four. Verwarrend enerzijds, angstwekkend briljant anderzijds.

In de Verenigde Staten brengt deze stijlenwaaier Modest Mouse een grote fanschare, maar hier gaat het lang niet zo crescendo. Daarin komt verandering met We Were Dead before the Ship Even Sank. Op dit album zoekt Modest Mouse de expressiviteit veelal in swingende pop. Wellicht is dat de verdienste van het nieuwe bandlid Johnny Marr?

De uitverkochte Melkweg komt in ieder geval voor rekening van de ex-Smithsman. De vele Marrfans ondergaan Modest Mouse en debiteren uitspraken als "Het is wel een beetje slappe kraut." en "Dat deed The Grateful Dead beter." Marr wordt ondertussen onthaald op gejoel, als idool toegeschreeuwd en zijn minimalistisch, uiterst doeltreffend gitaarspel valt amechtige bewondering ten deel.

Tussen Brock en Marr wordt de tweehoofdige drumsectie en het duo multi-instrumentalisten in het midden bijna gedegradeerd tot sessiekwartet. Modest Mouse leunt echter zwaar op gelaagde arrangementen en nog zwaarder op stampende drums. Hoewel Marr en Brock beide pontificaal vooraan in de mix staan, sprankelt het bandgeluid dus toch over de volle breedte.

Modest Mouse houdt het tempo hoog, brult met passie, speelt de gitaarsterren van de hemel en serveert allesbehalve slappe kraut. Maar toch slaat de vlam nooit écht in de publiekspan. De jeugd vooraan heeft geen idee wie Johnny Marr is en danst. Grote delen van de Melkweg hebben geen idee wat Modest Mouse is, prijzen zich gelukkig Marr in aktie te zien en geloven het verder wel.

Een tweedeling die niet tot euforische harmonie komt, maar in het grillige, creepy Modest Mouse op het podium wel voor wonderen zorgt. Een tweedeling die samengenomen genoeg is om deze eigenzinnige band eindelijk ook hier het verdiende succes te brengen.

http://www.kindamuzik.net/live/modest-mouse/modest-mouse-2790/15917/
Meer Modest Mouse op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/modest-mouse