• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Mindless Self Indulgence / Ella Bandita

Zielloos theater.
09 april 2008, Waterfront, Rotterdam

Tekst: Stéphan Lam

Beeld: Josselien van Eijk

Publicatiedatum: 11 april 2008

"Veel plezier bij Minor Self Indulgence", bekt Ella Bandita, het voorprogramma. Maakt ze een vergissing of een grapje? De zaal is hoofdzakelijk gevuld met vijftienjarigen, dus oordeel zelf. De zangeres voelt zich duidelijk verheven boven de pubers in de zaal. "Als ik 'kut' zeg gaan jullie al lachen", zegt ze sarcastisch om vervolgens een nummer in te zetten dat kant noch wal raakt. Het is lege, rommelige electropunk. Dit heeft de Canadese Peaches al beter gedaan.

Nu wordt het dringen voor het podium. Jonge meiden die aan de bar geen biertje kunnen kopen omdat de barman zich netjes aan de regels houdt, tonen nu hun bikini's. Als pin-ups gaan de blote benen het podium op om aandacht te trekken van Jimmy Urine, de zanger van Mindless Self Indulgence. Een mager mannetje met hanenkam van tegen de veertig.

Meteen vanaf de opener 'Shut Me Up' haalt de band alles uit de kast. Urine (zo heet hij nu eenmaal) rent over het podium en neemt constant theatrale poses aan. De ogen naar de hemel. De armen wijd. De vingers gespreid.

Het bonte viertal speelt compacte punk, gedreven door elektronica. De jaren tachtig- en negentiginvloeden liggen er dik bovenop, zoals de hand-claps, zweepslagen en het leentjebuur spelen bij MC Hammer, Salt-n-Pepa en dat computerspelletje dat je open kon klappen. "We invented music", roept de zanger tijdens het optreden. "We recycled music" zou meer op zijn plaats zijn.

Maar wie het strak geproduceerde studiowerk van de rebellen gewend is, komt tijdens het optreden bedrogen uit. De knoppen staan zo ver opengedraaid dat een piep in het oor onvermijdelijk is. Terwijl de dame uit het voorprogramma daar nog zo voor gewaarschuwd heeft.

De bak herrie wordt begeleid door steeds repeterende trucjes op het podium. Urine gaat op een stagediver zitten, bassist Steve, Righ? (mét komma en vraagteken) vindt het grappig de broek uit te trekken van de negentienjarige Martin, die een plekje op het podium heeft veroverd. Klaar voor zijn sprong in het publiek. Lyn-Z, de bassiste, stort zich voor de zoveelste keer op de grond. Alles ten koste van de muziek.

De opeenstapeling van kunstjes en trucs kan echter niet verhullen dat deze band geen bezieling heeft. Het plezier straalt er simpelweg niet écht vanaf en de interactie met het publiek lijkt niet oprecht. Dit circus is leuk voor een avondje stagediven, een beetje paraderen en - helaas voor alle 'minors' zonder oordopjes - een vroege gehoorbeschadiging. Meer niet.

http://www.kindamuzik.net/live/mindless-self-indulgence/mindless-self-indulgence-ella-bandita/16831/
Meer Mindless Self Indulgence op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/mindless-self-indulgence