Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het Canadese Metz toerde vijf jaar voordat het debuutalbum Metz (2012) uitbracht en nam vervolgens voor nummer twee II ook bijna drie jaar de tijd. Eén ding is dus wel zeker: dit drietal heeft wel wat ervaring met optreden.
Maar eerst is er Crows, een viertal uit Londen dat die ervaring nog op moet doen. Ja, uit Londen, en dus niet de gelijknamige Ierse hardcoreband waar Paradiso op zijn website in eerste instantie naar verwees. Het Britse Crows heeft in Nederland tot nog toe vooral ervaring met optredens als voorprogramma; een paar maanden geleden nog een aantal voor het Amerikaanse Cosmonauts. De band maakt duistere, melancholieke muziek en de zanger lijkt een voorbeeld te hebben genomen aan Ian Curtis. Zijn bewegingen komen wat theatraal over en de manier waarop hij zijn teksten soms illustreert - als hij het over "teeth" heeft, trekt hij zijn lip omhoog - is wat vervelend. Muzikaal gezien zit het redelijk goed in elkaar, hoewel er nog wel wat aan het repertoire geslepen kan worden. De eentonigheid slaat soms toe.
"Kan die herrie misschien wat zachter?", riep je moeder vroeger (of nu) van beneden toen je als tiener de muziek door je rommelige kamer liet schallen. Nou, toen kende ze Metz nog niet, want aan het begrip herrie heeft dit trio uit Toronto een nieuwe definitie gegeven. Het opent dan ook toepasselijk met 'Headache' en vanaf dan is het vooral met volle vaart en volle overgave recht vooruit. De drummer drumt met ferme slagen en ook bij het gitaarspel spat de energie eraf. De band houdt niet van al te veel opsmuk, zo geeft ook bassist Chris Slorach na een handjevol nummers aan: "We're just gonna keep on playing songs. We don't have a whole lot to say." Dat wordt uiteraard met gejuich begroet, want het publiek komt niet naar Metz om vermaakt te worden met grappige anekdotes. En dus gaat het na dit korte intermezzo echt los op 'Spit You Out' en het hitgevoelige - voor zover je dat over Metz kunt zeggen - 'Get Off'.
Een uur is genoeg voor Metz om Bitterzoet te overtuigen en langer kan het eigenlijk ook niet gerekt worden met materiaal van twee keer 29 minuten. In de toekomst zal het drietal misschien na moeten gaan denken over de variëteit die het brengt binnen een optreden, want waar het eerder een halfuur optrad en het publiek smachtend achterliet, treedt er na een uur toch ook wel wat verzadiging op. Maar het vele optreden heeft Metz tot een strakke liveband gemaakt en ook vanavond maakt het korte Metzen met de zaal.
Foto Metz uit het KindaMuzik archief door Niels Vinck
http://www.kindamuzik.net/live/metz/metz-crows/26294/
Meer Metz op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/metz
Deel dit artikel: