http://www.kindamuzik.net
ernaast
Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
METZ / Blackup
Monsterlijk METZ.
05 februari 2013, Merleyn, Nijmegen
Tekst: Edwin Toonen
Beeld: Erik Luyten
Publicatiedatum: 08 februari 2013
Noiserock is weer helemaal terug en dat is maar goed ook. Een van de beste exponenten van de nieuwe lichting herriemakers is het Canadese METZ. De jonge band bracht afgelopen jaar een knaller van een debuutplaat uit en is nu voor het eerst op tournee door Europa. Nadat het trio eerder Paradiso al op z'n grondvesten deed schudden, is het vanavond tijd om het bomvolle Merleyn te slopen.
Voordat METZ het podium betreedt, is het de beurt aan het Belgische Blackup. Met leden van Fifty Foot Combo, The Feather en The Andrew Surfers is het zeker geen groen bandje. Mister Jon Spencer himself schijnt fan te zijn van de band. De postpunk van de band is prima in orde. Op momenten klinkt het als een kruising tussen The Wipers en The Jesus Lizard. Helaas is het optreden wat matjes en zorgen technische problemen voor oponthoud.
METZ is meedogenloos. De band neemt geen omwegen en heeft dan ook slechts vijfendertig minuten nodig om tot een oorverdovende conclusie te komen. Precies genoeg om het hele album te spelen, plus de vinylsingle 'Dirty Shirt'. Meer is er simpelweg niet. Maar wat zijn deze mannen goed. Ze hebben alles mee: killer songs, een monsterlijke sound, een weergaloze performance en het zijn nog sympathieke gasten ook. Alhoewel ze met alle plezier je oren tot moes te beuken.
Gesteund door een uitstekend zaalgeluid en zeer sobere, zelf meegebrachte witte belichting, gaat de band er vanaf de eerste seconde vol in. Opener 'Knife in the Water' zet de toon voor de rest van de set: alles op elf en met een enorm machtsvertoon door de nummers jassen. Zanger/gitarist Alex Edkins mishandelt zijn gitaar en schreeuwt zijn stem stuk, terwijl drummonster Hayden Menzies verdwijnt in een wolk van haar en drumstokjes. Chris Slorach staat nooit stil en zijn basgitaar vliegt dan ook alle kanten op. Tussen de nummers door worden de bezoekers bedankt en is er af en toe tijd voor een geintje. Niet te veel, want er moet geragd worden. Prijsnummers als 'Headache' en 'Wasted' worden met uitzonderlijke overtuiging gebracht en de zagende basrif in het flink uitgebouwde 'Wet Blanket' gaat door merg en been.
Zo fel en enthousiast als de band tekeergaat op het podium, zo bedeesd is de zaal. Natuurlijk, na elk nummer stijgt er een flink gejuich op, maar de ongenuanceerd lompe noiserock van METZ nodigt juist uit tot een fysiekere ervaring. Maar ja, kun je dat de band verwijten of is dat meer de onwelwillendheid van het publiek? Het maakt natuurlijk niks uit voor de eindbeoordeling, al is het wel opvallend. METZ maakt de hype in ieder geval meer dan waar.
http://www.kindamuzik.net/live/metz/metz-blackup/23653/
Meer Metz op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/metz
Deel dit artikel: