http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Âme

Een half etmaal soulvolle deephouse.
28 december 2011, Trouw, Amsterdam

Tekst: Mariska Gunsing

Publicatiedatum: 31 december 2011

Welke club met gezond verstand haalt het in zijn hoofd een Duitse grootheid als Kristian Beyer - de helft van Âme en medeoprichter van het label Innervisions - op een woensdag van 15.00 tot 03.00 plaatjes te laten draaien? Trouw Amsterdam dus. Gevolg: een zaal vol breed grijnzende, schouderrollende fijnproevers.

"Oh, the younger DJ's. Look at them: many of them are tired after ninety minutes, or say that they have barely more records to play, they've ran out of good tracks. (...) We used to play for six, seven hours, or even more: we were putting our heart in it, because we loved the music", aldus Laurent Garnier tijdens een interview in het online electronic music magazine Soundwall. Hij beschrijft hier precies de kern van het succes van Beyers twaalf uur tellende marathonset: zijn onvermoeibare passie en liefde voor soulvolle deephouse. Wat een kunst om met zo'n relatief traag en ingetogen elektronisch muziekgenre een publiek dat gewend is aan uptempo techno naar een hoger niveau te tillen.

Frank Wiedemann - de andere helft van Âme - dikte tijdens zijn liveset op het Duitse Melt! Festival in 2011 de zwoele en zweverige avond aan met dito geluiden, maar Kristians mixstijl vanavond is snel en sluw. Met een perfect gevoel voor toonsoorten verrast hij zijn publiek met overgangen van ambient- naar discohouse of van blije tribale techhouse naar bodemloze deephouse. Ook KindaMuzik-collega René Passet is verrast: "Het is geen typische Innervisions set, maar ik heb nog geen enkele slechte plaat gehoord!"

Track van de avond is de Joy Orbison Remix van Lana del Rey's 'Video Games'. Beyer gebruikt opvallend veel edits van recente hits en klassiekers. Zo komen Cassius' 'The Sound of Violence' en Mousse T's 'Horny' voorbij, waarvan hij de laatste zelfs twee keer draait. Eén keer rond middernacht en nog een keer twintig minuten voor het einde om ruimte te creëren voor twee toegiften.

Terwijl hij een schoudermassage krijgt van een van zijn assistenten in de booth, sluit hij zijn marathonsessie af door de bas van Gotye's 'Somebody That I Used To Know' weg te draaien en deze een aantal minuten later nog een keer in te starten met de bas eronder. Een opvallende afsluiter voor een Innervisionsavond. Iedereen lijkt intens te genieten van de paar laatste minuten. Toch zijn de meningen verdeeld: "Deze track had ik liever als afsluiter gehoord", zegt een jongeman tegen zijn vriendin terwijl hij zijn iPod-oortje in haar oorschelp duwt. Ze knikt: "Dat is Innervisions. Nu maar snel een after pakken!"

Foto Geoffrey de Kleijn (cc) uit 2009