• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Mayhem / Nihill / Merrimack

Nihill steekt ervaren Mayhem naar de kroon.
18 mei 2014, Effenaar

Tekst: Ruud van Esch

Publicatiedatum: 22 mei 2014

Tijdens de black metalavond van Incubate 2013 maakte Mayhem nog een solide indruk voor een goed gevulde zaal. Na vanavond rijst de vraag of de band nog wel op eigen kracht een zaal kan aanvoeren.

Merrimack, waarvan de gitarist tevens dienstdoet als roadie voor Mayhem, is typisch een voorprogramma dat je als band meeneemt om je eigen show beter uit de verf te laten komen. Los van muzikaal verwantschap met het hoofdprogramma biedt de band nul toegevoegde waarde aan de avond. Dat het drumgeluid te hard is en de zang verzuipt, is de heren zelf niet aan te rekenen. Het totale gebrek aan uitstraling en overtuiging wel en dus is de enige conclusie dat Merrimack beter thuis had kunnen blijven.

Na een goed ontvangen debuut op Roadburn vorig jaar heeft Nihill [bovenste foto] ervoor gekozen om spaarzaam te zijn in het geven van optredens. Voor de derde keer in zijn bestaan bestijgt de band het podium. De kans om te spelen met een grondlegger van het genre is te mooi om te laten schieten. Wijselijk kiest Nihill voor het meest agressieve deel van zijn repertoire, waarbij de afwezige lichtshow zorgt voor een maximale dreiging. Veel meer dan een paar schimmen zijn er niet te zien.

Aanvankelijk overstemmen de opnieuw veel te harde drums het gruizige gitaargeluid. Maar als de mix eenmaal op orde is, toont Nihill zijn ware, bittere aard. De band slaat een brug tussen de hypnotiserende kracht der herhaling en de verlammende werking van een onophoudelijke afranseling. Getergd laat zanger Michiel Eikenaar een indrukwekkende verzameling zwartgallige uithalen horen. De verbetenheid waarmee Nihill tekeergaat, is de belichaming van totale wanhoop.

Daarbij vergeleken is het optreden van Mayhem [foto hierboven] nogal kolderiek. Muzikaal hoeft de band zich nergens voor te schamen. Het spel is strak en zelfs een oudje als 'Pagan Fears' klinkt verfrissend. Het is de show die als een tang op een varken slaat. Een matig gevulde zaal is een pijnlijke omgeving voor de overdaad aan theater: Hellhamers potsierlijke drumkit, een overactieve rookmachine en het bottenkruis, de schedel en het galgentouw waar Attilla Csihar maar geen afstand van wil doen. Zelfs als je meegaat in de uitstraling van de in cape gehulde frontman, wordt deze een paar meter verderop vakkundig om zeep geholpen door de Sport Billy looks van gitarist Charles Hedger. Wat Mayhem anno 2014 wil uitstralen, blijft een mysterie.

Een veel te klein kluitje fans dat tegen het einde van de set de bandnaam scandeert, markeert het treurigste moment van de avond. Jammer en nergens voor nodig als je bedenkt dat Mayhem op het punt staat een prima album uit te brengen.

Foto Nihill uit het KindaMuzik archief door Niels Vinck, Mayhem van Jan Rijk uit 2013 (CC)

http://www.kindamuzik.net/live/mayhem/mayhem-nihill-merrimack/25023/
Meer Mayhem op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/mayhem