• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Maxïmo Park

Nu al terend op oude klasse.
19 april 2007, Melkweg, Amsterdam

Tekst: Sven Schlijper

Beeld: Jelmer de Haas

Publicatiedatum: 20 april 2007

Maxïmo Park debuteert twee jaar geleden met het fijne A Certain Trigger. De plaat barst van de hooks en snuggere kwinkslagen. Een beetje teveel zelfs, want Maxïmo Park lijkt soms meer met het hoofd dan het hart te musiceren en frontman Paul Smith kan ietwat wijsneuzerig overkomen.

Niet dat je daarom maalt bij topfuifnummers als 'Apply Some Pressure' of 'Graffiti'. Zeker live niet, waar de ADHD-erige Smith theatraliteit met passie combineert. De band maakt furore als geweldige podiumact; waarvan akte op de fenomenale live-dvd Found on Film.

Dit jaar is het tijd voor Maxïmo Parks tweede album. Single ‘Our Velocity’ lijkt een voorbode voor een rockalbum vol kekke synths en zware gitaren. Our Earthly Pleasures zou naar Smiths zeggen een kruising vormen tussen The Smiths en The Smashing Pumpkins.

Laat het Morrissey en Corgan niet horen, want Maxïmo Park mag dan nieuwe wegen opzoeken, en passant is de band vergeten memorabele nummers te schrijven. Zo’n briljante tekstdichter is Smith bovendien niet; zo heavy rockt de plaat al helemaal niet.

Hamvraag is of Maxïmo Park live zijn brille heeft behouden. Het publiek in de volgepakte, nieuwe Melkwegzaal gunt de vijf moeiteloos het voordeel van de twijfel tijdens het vlammende openingssalvo met daarin knallers ‘Graffiti’ en ‘Our Velocity’.

Maxïmo Park triomfeert, voor even. Er is immers een nieuwe plaat te promoten. Dus komen midden in het dik een uur durende concert de mindere nummers van het debuut samen met een fikse lading nog veel zwakker nieuw materiaal.

Hoe hard Smith ook gebaart – soms op het emo-aanstellerige af – zijn bewegingen worden hol en geforceerd als de muzikale begeleiding zeggingskracht, spanning en guitige twists mist en niet boven R.E.M.-light-achtige collegerock of een Snow Patrolerig anthem uitkomt.

Aan het slot zet Maxïmo Park wederom zijn beste beentje voor. Weinig verrassend doet de band dat met ondermeer oudjes ‘Going Missing’ en ‘Limassol’. Smith hervindt zijn natuurlijke rol; zijn karakteristieke spreidsprongen passen naadloos bij het energieke en enerverende songmateriaal en de glans van de showopening is terug.

Maxïmo Park kiest niet voor de makkelijke herhaling van zetten, maar probeert zichzelf met Our Earthly Pleasures opnieuw uit te vinden. Helaas legt het nieuwe werk het zowel op plaat als live af tegen de oudjes. Terend op die oude klasse voorkomt Maxïmo Park dat dit wisselvallige concert de boeken ingaat als een vervelende zit; al schurkt het middeldeel daar vervaarlijk dicht langs.

http://www.kindamuzik.net/live/max-mo-park/max-mo-park-8337/15271/
Meer Maxïmo Park op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/max-mo-park