Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Vriendelijke gasten, die Bonnie 'Prince' Billy en maatje Matt Sweeney. Op podium waren de heren niet erg spraakzaam – Bonnie 'Prince' riep soms een songtitel en Sweeney knikte telkens vriendelijk -, maar na afloop van het concert maakte het eigenzinnige tweetal een babbeltje met zowat iedereen, en verlieten veel gelukzalige gezichten het oude pand, met een gesigneerde plaat of cd.
In een tjokvol en drukkend warm Doornroosje vergat je bijna dat Superwolf, de recente duoplaat waarmee Bonnie 'Prince' Billy en Sweeney het muziekjaar 2005 inluidde, toch een klein beetje teleurstelde. Vanzelfsprekend waren de verwachtingen van de nieuwe plaat van baardmans hooggespannen, zoals dat eigenlijk ook voor zijn verschijning in het Nijmeegse Doornroosje gold.
Maar wie een klein beetje bekend is met het rijke repertoire van Bonnie 'Prince' Billy (en dat van zijn talloze pseudoniemen) weet dat de samenwerkingsprojecten zelden het niveau haalden van zijn soloplaten, met als kleine uitzondering 'I See a Darkness' in fraaie duetverpakking met Johnny Cash.
Het verbaasde zeer waarschijnlijk niemand dat Bonnie 'Prince' Billy en Sweeney in Doornroosje uitpakte met een grote hoeveelheid songs van het Superwolf-project. In doorgaans rommelige uitvoeringen van nummers als 'My Home Is the Sea', 'Beast for Thee', 'What Are You?' en 'Lift Us Up' konden de twee zangers, met Oldham als overduidelijk leider, en een drummer de zwakke songs nauwelijks ontdoen van Sweeney's gruizige en flink uitgesponnen gitaarmelodieën, die zowel op plaat als op het podium het geduld van het serieuze luisterpubliek ernstig op de proef stelde.
De enige afleiding in deze moeilijke taferelen was de onvaste huilstem van hoofdgast Bonnie 'Prince' Billy', waarmee soms de meest vreemde geluiden het krappe zaaltje in werden geslingerd. Het was meteen duidelijk dat het begin van het intieme optreden een loodzware bevalling was en uitsluitend voor de echte volhouders bedoeld was. De snellere, countrygetinte en kortere songs waren spijtig genoeg in de minderheid, maar desalniettemin waren het juist die betere liedjes die er uiteindelijk voor zorgde dat het ijs brak en het tij precies op tijd keerde.
Gelukkig ging het concert dus niet helemaal verloren in een onbestemde geluidszee van semi-geïmproviseerde en zwaarmoedige composities. Onze held op teenslippers werd zelfs drie keer met succes teruggefloten voor een reeks toegiften die tot de meest rake en memorabele momenten van het concert behoorden. Het was wel zo´n concert dat door gebrek aan lichtvoetigheid en organisatie lang niet voor iedereen was weg gelegd.
Toch wist de doorgewinterde Bonnie 'Prince' Billy-meute een oorverdovend applaus te produceren toen de meeste concertgangers al met hun jas en tas gereed stonden bij de garderobe.
Hoewel licht en muziek al enige tijd aan waren, gaf de band nog een allerlaatste toegift, een voortreffelijke versie van het titelnummer van Master & Everyone.
En dan te bedenken dat het waarschijnlijk nóg beter was geweest als het eerste deel van het concert minder heavy en minder moeilijk was geweest.
Bonnie 'Prince' Billy en Matt Sweeney staan op Lowlands en spelen ook nog op 16 augustus in Paradiso, Amsterdam. Verwacht niet dat je vroeg thuis bent.
http://www.kindamuzik.net/live/matt-sweeney-bonnie-prince-billy/bonnie-prince-billy-matt-sweeney/10054/
Meer Matt Sweeney & Bonnie 'Prince' Billy op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/matt-sweeney-bonnie-prince-billy
Deel dit artikel: