• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Mando Diao / Gem

Zonder vechtpartijen toch een leuk avondje garagerock.
10 maart 2004, Tivoli de Helling, Utrecht (NL)

Tekst: Ronald Besemer

Beeld: Katerina Plevkova

Publicatiedatum: 13 maart 2004

Jonge bands op het podium en jonge gastjes in de vrijwel uitverkochte zaal. Er was weinig van te merken dat het bergafwaarts gaat met de garagerock, zoals een landelijke avondkrant onlangs verkondigde. De decadente ondergang van de garage-scene zou zich hebben aangekondigd tijdens een party in Detroit waar een vuistslag van Jack White de zanger van de Von Bondies lelijk in het gezicht trof. Aan Utrecht en Zweden is het einde van de garagerock goddank voorbijgegaan.

Tellen we de productie van het Utrechtse Gem en het Zweedse Mando Diao bij elkaar op, dan zijn ze samen goed voor één cd, de debuutschijf van de Zweden. De plaat van Gem komt in mei uit bij Excelsior. "Hou het in de gaten," tipte zanger Maurits Westerik de toehoorders in De Helling alvast. Nauwelijks droog achter de oren hebben de Utrechters al heuse 'muzikale meningsverschillen' achter de rug die leidden tot een bezettingswisseling. Het fundament van de groep bleef gelukkig intact. Veel optreden maakt Gem tot een steeds strakkere eenheid. 'This Is Your Life', 'Tonight' en 'Sisters Eyes' zijn inmiddels bekende nummers voor wie de Domstad-Strokes eerder zag. Echt overdonderend was het optreden vanavond niet. Hoe beter de band ingespeeld raakt, hoe meer ruimte er moet zijn om iets aardigs te doen op het podium. Maar dat bleef uit, op enkele wandelingetjes van Westerik na. Laat nu eerst die plaat maar komen, want aan de snerpende, pakkende songs van Gem ligt het niet!

Het verschil tussen één en geen plaat uit hebben, werd snel duidelijk met de zelfverzekerde en onstuimige podiumact van Mando Diao. De zingende en gitaarspelende frontmannen Gustaf Norén en Björn Dixgård spogen hun bravoure de zaal in en maakten doorlopend provocerend of uitnodigend bedoelde handgebaartjes naar de opeengepakte meute. Natuurlijk is het makkelijker spelen als je plaat bekend is en de concertgangers direct kunnen inhaken. Van die fijne plaat, Bring 'Em In, werd bijna alles gespeeld. Met een drietal nieuwe nummers kom je dan op ruim drie kwartier opwindende rock-'n-roll. 'Mr. Moon', 'The Band', het soulvolle 'Lady' en veel van hun andere krakers dienden zich eigenlijk allemaal aan als hard van buiten en zoet van binnen. Meermaals zette de band wild en luid in om vervolgens supercatchy uit te pakken in de refreintjes, eenmaal zelfs door lekker lang "la-la-la" te brullen. Stoere band dus, maar tegelijkertijd lieve jongens. En zo ging er hier weer een garageavond voorbij zonder knokpartij.

http://www.kindamuzik.net/live/mando-diao/mando-diao-gem/5395/
Meer Mando Diao op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/mando-diao