Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
In 2004 verscheen The Body Gave You Everything van Magnus. Het Belgische collectief werd gepresenteerd als het dansproject van Tom Barman (dEUS) en CJ Bolland. Hoewel het debuut tegen de dansvloer aanschurkt, zijn het toch vooral rocknummers die bol staan van de elektronica. Het duurde tien jaar voor opvolger Where Neon Goes to Die uitkwam. Magnus lijkt op deze tweede langspeler duidelijker te kiezen voor de opwinding van de dansmuziek en niet voor riffs en gitaarakkoorden uit de rockmuziek. 'Getting Ready' en 'Trouble on a Par' zijn rockliedjes en geen dansvloervullers, maar de overige nummers vragen om beweging.
Bij de promotie voor Where Neon Goes to Die maakten Barman en Bolland een opvallende keuze. Gitarist Tim Vanhamel ging mee op tournee. Vanhamel is het schoolvoorbeeld van een snarenvirtuoos, maar hij is geen muzikant die een zaal in vuur en vlam zet met verrassende danspasjes.
Bij het concert in de Tolhuistuin zet opener 'The Pick-Up' de zaal in beweging en zorgt de groep voor kippenvel bij de toeschouwers. Op het podium is plezier en overtuiging, Magnus lijkt een band die vol voor de dans gaat. Na vijf minuten volgt het tweede nummer, 'Rhythm Is Deified'. De openingstrack van debuut The Body Gave You Everything blijkt de zaal niet in beweging te kunnen houden, sterker nog: de bezoekers verzaken. Zo laveert Magnus het hele concert tussen de twee platen. Alsof de groep de weg naar de dansvloer inslaat en daar aangekomen omkijkt naar het debuut. Vervolgens worden de mensen op de dansvloer vermaakt met muziek waar de hoofden op knikken en de voeten op tikken. Het energieke spel van de vijf Belgen wordt door het publiek wat afstandelijk en koel bekeken. Tussen het podium en de zaal gaapt een gat. Natuurlijk doet Magnus er alles aan dat gat te dichten, maar dit lukt slechts bij momenten.
Na een wat flets applaus verlaat de band het podium. De bezoekers willen nog wel een toegift, maar ze klappen de handen niet stuk. Magnus komt snel terug en speelt 'Puppy' en 'Singing Man', misschien wel de beste nummers van When Neon Goes to Die. Opvallend is opnieuw dat er op het podium veel plezier is en volop wordt gedanst, terwijl de zaal niet losgaat. Het is nog steeds goed, maar nergens groots. De rockliedjes die Magnus speelt zijn te ingetogen om er een geweldig dansfeest van te maken.
Foto van Diederik Craps genomen in Leuven op 23 oktober 2014 (CC BY-NC-ND 2.0)
http://www.kindamuzik.net/live/magnus/magnus/25457/
Meer Magnus op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/magnus
Deel dit artikel: