http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

M83 / Lilian Hak

Een jarentachtiggevoel van nu.
22 juni 2009, Tivoli De Helling, Utrecht

Tekst: Peter Bartlema

Publicatiedatum: 25 juni 2009

Bij M83 staat de zaterdag voor het ultieme jeugdgevoel, zo valt af te leiden uit de titel van het album Saturdays=Youth. Maar ook op een zomerse maandagavond lijkt jong Utrecht wel zin te hebben in een licht nostalgisch gekruide portie popelektronica.

Het voorafje wordt geserveerd door Lilian Hak. Gestoken in hotpants en netkousen, gaat de Utrechtse electrodiva er al knoppendraaiend flink tegenaan in een korte set vol uptempo nummers. Muzikaal zijn die niet altijd even spannend, maar met haar stoere uitstraling lijkt Hak genoeg in huis te hebben om de strijd aan te gaan met opkomende binnen- en buitenlandse concurrentes als Krause en La Roux.

Fransman Anthony Gonzalez, het brein achter M83 [foto's], opent het tweede deel van de avond met twee atmosferische elektronische stukken die het publiek in haast gewijde stilte ondergaat. Hun blik is daarbij gericht op het podium waar een transparante elektronische toverdoos te midden van laptops en keyboards het opvallendste onderdeel van het instrumentarium vormt.

Ook het doorzichtige geluidsscherm waarachter zijn landgenoot, drummer Loic Maurin, na de ouverture plaatsneemt springt in het oog. Terwijl Gonzalez een elektrische gitaar omgespt, posteert zich achter een keyboard en laptop nog een derde persoon. Met haar hoge sirene-achtige zang en compositorische inbreng is de Amerikaanse Morgan Kibby een belangrijke factor voor het artistieke succes van Saturdays=Youth dat de rode draad van het optreden vormt.

Terwijl de drummer letterlijk en figuurlijk in een isolement zit, is de chemie tussen het tweetal vooraan op het podium goed zichtbaar. Gonzalez en Kibby lijken elkaar perfect aan te vullen en roepen in nummers als 'Graveyard Girl' en 'Kim & Jessie' een jarentachtiggevoel op dat via een geluidsmuur van elektronica, gitaarklanken en beats met het heden verbonden is.

De wat meer ingetogen nummers van het bejubelde album blijven grotendeels achterwege. De communicatie van Gonzalez met de zaal is minimaal. Typisch iemand die liever knutselt in een studio dan handtekeningen op lichaamsdelen van fans zet. Het verklaart waarom M83 ondanks optredens met namen als The Killers, Kings of Leon en Depeche Mode vooralsnog genoegen moet nemen met een cultstatus.

Gelukkig komt met de futuristische rocker 'A Guitar and a Heart' tegen het einde van het optreden de boel een beetje los en zet ook de toegift 'Couleurs' aan tot dansen. Maar omdat het maandag is houdt jong Utrecht zich in en blijft het dak op zijn plaats.

Foto's door Sander van den Berg