Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
We voelen ons in ons nopjes op die nette stoeltjes met een echt fluitjesglas in de hand. Zo goed dat Orishas niet echt bekoort, zo vroeg in de ochtend omstreeks zes uur in de avond. Het is immers Gentse Feesten geweest. De knapen van dit combo brengen frisgewassen afro-cuban hiphop en funk die iedereen meteen duidelijk maakt dat vanavond meer op de benen dan op het hoofd zal worden gemikt. Waartoe ook dj's van dienst - The Born To Jazz Movement - zijn uitgenodigd; zij onderhouden met een fijne selectie Puerto Rico broken-beats en andere Cubaanse sigaren.
Tegen het einde van het concert van Amparanoia [foto rechts] wordt omgeroepen dat de voorraad cd's van de band is uitverkocht. Terecht, de potpourri van continenten die we horen, is de revelatie van zaterdag. Zangeres Amparo Sanchez komt uit Andalusië, de bassiste uit Cuba, de drummer en percussionist lijken op ontmaskerde Zapateros.
Warme liedjes en lome lovers-reggae worden beurtelings in Spaans en Frans, dan weer Engels, gezongen. De energie van de flamenco fonkelt in de ogen van Amparo. Feest en weemoed wisselen elkaar af. Vrolijke anarchie kleurt zich met het koloriet van de desolate landschappen van Tijuana.
De jazz in het verhaal wordt magistraal ingevuld door de Mexicaanse trompettist José Alberto Varona. Rijkelijk, maar altijd bedachtzaam, vult hij klanken in. Tranendal aangelengd met woestijnzand. Zand in de ogen kan soms pijn doen.
De V wordt in de Spaanse taal uitgesproken als een B. Bam-bam doet het in elk geval bij Los Van Van [foto links], met zeventien op het podium. Eén van hen, Juan Formell (overblijvend uit de originele bezetting), maant de troepen aan. Dansen is ons deel, even een dansje spieken bij de buurvrouw - dat salsa-stapje is toch niet zo moeilijk - en vertrokken.
Om de minuut worden we door de zangeres, een van de vier zangers of eender wie van de band die zich niet kan bedwingen, of allemaal tegelijk, eraan herinnerd dat we te maken hebben met muzikanten uit "Habana!, Cuba!!" De V wordt in de Spaanse taal uitgesproken als een B, weet u nog?
Een tenenkrullende latincover van Beatles' 'Hey Jude' passeert. In onvervalste medleystijl wordt er aan hoog tempo doorgehaald. Uiteindelijk blijkt bijna niemand te kunnen weerstaan aan de ritmische wervelwinden van deze bende. De sterkte ligt overduidelijk in het collectief geheel.
Als bleekneus is het soms moeilijk uit dit kolkende spektakel de muzikale meerwaarde te distilleren. De klank van de piano mist authenticiteit, en niet alle vocale interventies zijn even essentieel te noemen. De som is echter meer dan het geheel der delen, en Los Van Van bewijst dat hun huidige keuze voor kwantiteit zeker niet de ziel van de oorspronkelijke son, salsa of rumba hoeft aan te tasten. "Caliente!", roept de buurvrouw.
Fotografie: Jos L. Knaepen
http://www.kindamuzik.net/live/los-van-van/los-van-van-amparanoia-orishas/13527/
Meer Los Van Van op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/los-van-van
Deel dit artikel: