Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
De Lokerse Feesten blijven elk jaar groeien en staan telkens weer garant voor een verzorgde en ongedwongen festivalsfeer. De organisatie slaagt er ook al van bij het prille begin in om grote groepen naar Lokeren te krijgen. Tien jaar geleden werd je daar als bezoeker nog amper een halve euro armer op, tegenwoordig betaal je hier tien euro. Zeg nu nog eens dat de euro het leven niet duurder heeft gemaakt.
Echt vernieuwend kan je de programmatie niet noemen. Het voor elk wat wils-principe wordt hier dan ook hoog in het vaandel gedragen, wat zich zeker uit in het programma van vandaag.
De Charlatans [foto boven], u kent ze nog van hun uitstekende gitaar- en orgelrock uit de jaren '90, blijken de Britpophype heelhuids doorstaan te hebben en brachten net een nieuwe plaat uit.
Veel nieuws is er natuurlijk niet onder de zon, en echt veel mensen zaten hier wellicht niet op te wachten, maar het dient gezegd dat de Charlatans zowel met hun radiohitjes, zoals ‘The Only One I Know’, als met hun nieuwe nummers weten te boeien. Waarom? De Charlatans spelen duidelijk met veel plezier en ze brengen hun show gewoon oerdegelijk.
Dat is overigens ook het minste wat je over Zornik kan zeggen. Koen Buyses band slaagt er door het jarenlang afschuimen van de Vlaamse podia in een show neer te zetten om u tegen te zeggen. Hier staat een stadionband die alle truukjes van het genre tot in de puntjes toepast: de drumintro’s, de megalomane videowall, de gedoseerde theatraliteit, de monsterriffs en emotionele stemuithalen, het is er allemaal. Een groot deel van het publiek is daar duidelijk zeer over te spreken.
Zornik zet op z’n best een potige mix van pathos en power neer, maar weet muzikaal de spanningsboog niet altijd vol te houden. Buyse kan puike poprocksongs schrijven, maar heeft als songsmid ook zijn beperkingen. Tussen sterke nummers als ‘Scared of Yourself’ en ‘So Unreal’ vallen er evenzeer veel banale riffs en teksten op en er is wat weinig zin voor avontuur.
Toevallig speelt tegelijkertijd twee kilometer verderop Soldout hun elektropunk op de Fonnefeesten. Alleen een doodse schrik voor de toorn van onze redacteur houdt me tegen om daarheen te trekken.
Het format ‘Zornik’ zal wat moeten worden uitgedikt en zal buiten de lijntjes van het genre moeten kleuren alvorens het ook de meer kritische muziekliefhebber wil overtuigen. Niet dat dat per se hoeft, overigens...
Natuurlijk komt iedereen die ouder dan zeventien is eigenlijk voor Madness [foto links]. Zij maakten afgelopen jaar nog een coverplaat (The Dangermen Sessions), maar de massa rekent er natuurlijk op dat ze hun oude hits op hen loslaten. En zo geschiedt. De Britten, met een eigengereide en plagerige Suggs op kop, walsen de mensenzee plat met zo goed als alle schitterende popklassiekers die ze in de kast hebben. De good vibes zijn ondanks de sluimerende regenbui alomtegenwoordig en tot achteraan het terrein weten slechts weinige benen aan het dansen te weerstaan.
De sound van Madness is duidelijk niet meer van deze tijd wegens te uitgebalanceerd, te afgemeten en te overduidelijk Brits. Tijdloze muziek blijft het echter nog altijd. We herinneren ons in de laatste twintig jaar geen eerlijkere en mooiere popnummers over het fenomeen der liefde en het wondere van het opgroeien gehoord te hebben dan ‘It Must Be Love’ en ‘Baggy Trousers’. Madness zal over pakweg dertig jaar klassieke volksmuziek zijn. Het weze u dan nog gegund om een fijne skadans af te steken. One step... beyond!
(foto Charlatans: Nicolas Lammens)
(foto Madness: Ryan Rombaut)
http://www.kindamuzik.net/live/lokerse-feesten/lokerse-feesten-2006-met-madness-zornik-en-the-charlatans/13621/
Meer Lokerse Feesten op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/lokerse-feesten
Deel dit artikel: