Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Een thuiswedstrijd voor the Kevin Costners (foto hiernaast) op het Nijmeegse podium. Op deze woensdagavond waarop de voorloper van enkele zomerse dagen zich middels de avondwarmte al doet gelden komt er echter geen waterval aan bezoekers op gang. Maar laat dat vooral geen diskwalificatie zijn voor het gitaarrijke bandje. Niet voor niets wonnen ze immers al de publieks- en juryprijs bij de Roos van Nijmegen. Dat deze fraaie sprong lukte met een relatief korte aanloop mag dan vanzelfsprekend ook een graadmeter zijn. The Kevin Costners doen met hun melodieuze en poppy liedjes telkens aan heel veel bands een beetje denken, en nét wanneer je denkt de vinger op de geestverwant te kunnen leggen ontglipt het weer. Mooie muziek maken voor vriendelijke mensen is het doel, getuige de website van de band. Dat lukt probleemloos, ondanks het niet eens half gevulde Doornroosje.
Vreemd is die geringe belangstelling gedeeltelijk toch zeker. Want ook hoofdprogramma Little Barrie (foto hiernaast) heeft intussen een redelijke naam opgebouwd in het clubcircuit. Zo stonden ze onlangs ook reeds op Motel Mozaïque. De band, genoemd naar het niet al te groot uitgevallen lichaam van zanger-gitarist Barrie Cadogan, speelt een minuut of vijftig vol. Soms heerst het gevoel te maken te hebben met een door middel van Spaanse peper versnelde variant op Gomez. Ook vliegen er vleugjes the Coral en the Bees door de zaal, evenals een stuk herinnering aan de ouderwetse psychedelische counterculture. Vingervlug en virtuoos is vooral zanger Barrie op gitaar, die oogt als het typische Britse schooljongetje. Wayne, de gezette krullebol op drums, is vooral energiek en druk. De man op basgitaar, Lewis, valt amper op naast zijn twee maten, maar bast er in die anomiteit niet minder op los.
Gloedvol en energiek worden de nummers van debuutplaat We Are Little Barrie gespeeld. Zwoele zomeravondmuziek is wel een term die opkomt bij de energieke sfeer van nummers als ‘Free Salute’, ‘Greener Pastures’ en ‘Long Hair’. Lekker groovende bluespop met vleugjes rock, soul en zelfs funk. Het bijzondere van de band is dat alledrie de muzikanten op de frontlinie opgesteld stonden, waardoor ook de drummer prima in het zicht staat. Maar het functionele doel daarvan werd ook snel duidelijk. Wayne neemt namelijk een aanzienlijk deel van de zangpartijen bepaald niet onverdienstelijk voor zijn rekening. Wat echter vooral in het oog springt is waar kleine zangers groot in kunnen zijn. De gitaarbeheersing van Barrie is subliem te noemen.
Zoals zo vaak vliegen echter concerten van bands met slechts een debuutalbum op hoge snelheid voorbij. De toegift telt niet meer dan één schamel nummertje, en dan is de verdovende, zweverige en soms bijna-hallucinerende werking van de drie kleine Barries ruimschoots binnen het uur uitgewerkt. Een shot dat smaakt naar meer, mogen we gerust stellen.
http://www.kindamuzik.net/live/little-barrie/little-barrie-the-kevin-costners/9627/
Meer Little Barrie op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/little-barrie
Deel dit artikel: