• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Les Savy Fav / Young Legionnaire

Een mooi zootje.
04 juli 2011, Vera, Groningen

Tekst: André Rozendaal

Beeld: Oscar Anjewierden

Publicatiedatum: 06 juli 2011

Echte podiumidioten raken steeds dunner gezaaid. David Yow, Peter te Bos of Gordon Downie hebben inmiddels meer grijze dan wilde haren. Een van de laatsten der Mohikanen is Tim Harrington van Les Savy Fav. Met hem heb je het meteen over de buitencategorie. Al ruim vijftien jaar maakt hij van elk concert een mooi zootje. Een dag na de bananenfluim op het Metropolis Festival, doen zanger en band het in Vera allerminst rustig aan.

Als voorprogramma heeft hij Young Legionnaire meegenomen, een posthardcoreband met leden van Bloc Party en The Automatic. Het drietal maakt indruk met soms ingewikkelde gitaarweefsels die desondanks een melodieuze pracht hebben. De ritmesectie trekt fel van leer met fraaie hink-stap-ritmes en geoliede tempowisselingen. Paul Mullen is naast gitarist een prima zanger.

De dunne maar emotionele zang van debuutplaat Crisis Works ontaardt live niet in geschreeuw, maar in boeiende lijnen tussen Placebo en At the Drive-In. Young Legionnaire klinkt zowel toegankelijk als moeilijk, zodat ze bij uitblijven van een doorbraak net zo makkelijk de underground kunnen blijven bedienen.

De songs op de laatste twee platen van Les Savy Fav zijn meer gepolijst. Het energieke van posthardcore en het repetitieve van The Fall zijn gebleven, zodat Harrington vanaf de eerste tonen van het gitaarkronkelende 'Appetites' meteen het publiek in kan. Waar hij tongzoenen uitdeelt, het elastiek van zijn ontblote bovenlijf ontzwachtelt en onder het podium kruipt (''This is the v.i.p.-area!'').

De kolder loopt verder op als hij staand richting plafond gehesen wordt, waarbij een merchandisetafel als schild dient. Na het leeggieten van flesjes op de zaalvloer ontstaat een bierglijbaan van mengtafel tot podium, waarover hij en een toeschouwer fijn rugschuiven. De band zet ondertussen het dwingende 'Excess Energies' in, waarmee de aandacht ook eens op het vinnige spel van de twee gitaristen gericht is.

Tussen alle strapatsen van Harrington klinkt de noeste arbeid van de muzikanten lange tijd wat lomp en overstuurd. Terwijl de zanger in een verenpak op het podium verschijnt, is het geluid ondertussen verbeterd. Zodat het melodieuze 'Dear Crutches' kan uitgroeien tot een kraakhelder hoogtepunt. Waarvan je er tijdens dit optreden toch wat meer zou willen horen, om het na afloop niet alleen maar over de frontman als absurdistisch fenomeen te hebben.

http://www.kindamuzik.net/live/les-savy-fav/les-savy-fav-young-legionnaire/21811/
Meer Les Savy Fav op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/les-savy-fav