Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Eén van de uitverkochte concerten van Les Nuits Botanique 2006 staat op naam van Zita Swoon, dat sinds het gedeeltelijk Franstalige album A Song About A Girls ook op een uitgebreide Waalse fanbase kan rekenen. De formule van de A Band in A Box-concerten houdt in dat de band in een kring in het midden van de zaal speelt. Hierrond schaart zich het publiek, als bevond het zich in een circus. Wonder boven wonder bevinden we ons in dit geval ook in een echt circus, wat de opstelling nog natuurlijker maakt.
Het eerste deel van het concert bestaat voornamelijk uit de eerder intieme nummers van A Song About A Girls. Ook ‘Bombo’, van toen Zita Swoon nog Moondog Jr. heette, wordt in een nieuw jasje gestoken. Gedurende de songs zelf kan je in de zaal - naast een huilende baby en iemand met een hardnekkige hoest - een speld horen vallen, maar eens de laatste noot uitgestorven is, barst het publiek telkens uit in een oorverdovend applaus.
Behalve de muzikale pracht is er op het podium en in het zwak verlichte publiek (spot de Bekende Belgen) voldoende te beleven om niet in slaap te vallen - toch altijd een gevaar bij zittende, intimistische concerten. De exotische dames van Radio Candip swingen, gehuld in paarse pakjes en zwaaiend met assorti handdoeken, achter hun microfoon, terwijl Stef Kamil Carlens zijn pathos over de zaal verspreidt. Vanaf de funky versie van het oorspronkelijk reeds zeer funky ‘My Bond With You And Your Planet: DISCO!’ wordt het publiek vriendelijk verzocht recht te staan, waarop de languit in zetels uitgestrekte stille luisteraars eensklaps veranderen in een kolkende massa discofreaks. Het startschot is gegeven voor de groovy kant van Zita Swoon.
Hoogtepunten zijn de feeërieke intro van ‘Selfish Girl’, de zonder versterking gezongen versie van ‘Our Daily Reminders’ met een dramatische fluiter als komische noot, de vrolijke versie van 'Jintro And The Great Luna' en de algemene sfeer van peace, love en understanding. Minpuntje is de bij wijlen overdadige achtergrondzangeressenfocus. De nieuwe Zita Swoon heeft de neiging elk rustiger instrumentaal gedeelte op te vullen met luide 'achtergrondstemmen', terwijl een simpele stilte soms beter zou passen. Doch vooral lof, dat zeker.
Fotos uit het KindaMuzik archief.
http://www.kindamuzik.net/live/les-nuits-botanique/zita-swoon-9387/12749/
Meer Les Nuits Botanique op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/les-nuits-botanique
Deel dit artikel: