• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

The Whitest Boy Alive / Just Jack / Alex Gopher

Onnavolgbare Noren redden de avond.
05 mei 2007, Botanique, Brussel

Tekst: Koen Mariën

Publicatiedatum: 07 mei 2007

Met Fransen, Engelsen en naar Duitsland geëmigreerde Noren komen de bands voor de tweede avond in de Chapiteau van Les Nuits Botanique letterlijk uit alle windstreken. Het is uitkijken naar het tweede Belgische optreden van Just Jack, maar vooral naar The Whitest Boy Alive.

De aftrap wordt zaterdag gegeven door Alex Gopher. De Fransman die in de jaren negentig mee het geluid bepaalde van de Franse house, schoof vorig jaar zijn samplers opzij, nam de gitaar ter hand en bracht een album vol rocksongs uit. Een vrij rustige plaat, al gaat het er zaterdag heel stevig aan toe.

Het geluid van Alex Gopher anno 2007 klinkt heel hip en vooral heel Brits. De bas en drums klinken lekker snedig en een nummer als ‘Brian Leech’ mag er best zijn. Ook de dappere poging om met een rockband een houseklassieker als ‘The Child’ in een nieuw kleedje te stoppen, is verdienstelijk. Maar ook niet meer dan dat. Het ontbreekt Gopher aan echt straffe songs om van een geslaagd optreden te kunnen spreken.

Dat laatste moet ook gezegd van Just Jack [foto rechts]. Met de radiohit ‘Starz in Your Eyes’ is er een kleine hype ontstaan rond Jack Allsop. Veel volk dus zaterdag en Jack slaagt er met zijn voortdurende grapjes moeiteloos in om het publiek helemaal in te palmen.

Maar de pretpop van Just Jack weegt wel heel licht. Nummers als ‘Writer’s Block’ en ‘Glory Days’ klinken ook live te stroperig om te kunnen bekoren. De stamper ‘Goth in the Disco’, compleet met brandweersirenes en het baslijntje van Knight Rider, klinkt zelfs ronduit plat. Just Jack gaat resoluut voor licht verteerbare kost. Het levert heel wat sfeer op in de tent, maar de muziek zelf vervliegt sneller dan methanol.

Headliner van dienst is The Whitest Boy Alive [foto boven]. De groep rond Erlend Øye ziet eruit als een doorsnee rockband, maar schijn bedriegt. Dit is een band die het publiek wil doen dansen. The Whitest Boy Alive begon oorspronkelijk als een elektronisch project en dat hoor je.

Met de onwaarschijnlijk strakke drums van Sebastian Maschat als basis brengen de vier lange nummers vol tempowisselingen. De prachtige popparels uit de wondermooie plaat Dreams passeren maar mondjesmaat.

De band pakt in de eerste plaats uit met lang uitlopende en bezwerende discorock. Nummers van soms wel tien minuten die vaak sloom beginnen, langzaam opbouwen en die Erlend Oye op het hoogtepunt helemaal durft stil te leggen. Dan wacht hij zelfs tot ook het publiek helemaal muisstil is en pas dan vallen op zijn signaal de strakke drums opnieuw in.

Het mist zijn effect niet: The Whitest Boy Alive zorgt voor veel sfeer én voor muziek die blijft kleven. Voeg daar nog de onnavolgbare verschijning van Erlend Øye aan toe en je krijgt een memorabel concert.

http://www.kindamuzik.net/live/les-nuits-botanique/the-whitest-boy-alive-just-jack-alex-gopher/15388/
Meer Les Nuits Botanique op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/les-nuits-botanique