• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

An Pierlé & White Velvet / Final Fantasy

Wéér een reden om je kinderen naar de muziekschool te sturen.
05 mei 2006, Koninklijk Circus, Brussel (BE)

Tekst: Karen Stevens

Beeld: Tim Broddin

Publicatiedatum: 09 mei 2006

Thema van de dag op Les Nuits Botanique: “klassieke instrumenten slaan aan bij een jong en hip publiek.” Bewijsmateriaal: An Pierlé op piano en Final Fantasy op viool. Deze laatste kennen we vooral als los onderdeel van The Arcade Fire. Sinds hij vorig jaar als voorprogramma van deze band in het Koninklijk Circus stond, is hij al een beetje zelfzekerder geworden, al blijft hij in zijn bindteksten zijn eigen muziek afkraken (eerder irritant dan charmant).

Final Fantasy is Owen Pallett, een jonge Canadees met viool, sampler en aangenaam stemgeluid. Hij heeft een drummer meegebracht en een meisje dat voor achtergrondanimatie zorgt in de vorm van bewegende origamiprojecties. Arty, maar boeiend. Pallett heeft deze randanimatie echter niet nodig om een blijvende indruk na te laten, die zelfs doorzindert tot na de hoofdact.

Tijd voor An 'als je moet zuchten, zucht dan in de micro' Pierlé, die van giechelen, zwanzen en hijgen haar handelsmerk heeft gemaakt. Daarnaast komt ze haar nieuwe nummers uittesten voor een uitgebreid publiek. Spannend zeg. Na wat gesukkel met een gouden kleedje en een zitbal gaat La Pierlé eenzaam van start met ‘Mud Stories’, nog steeds een publiekstreffer.

De intrede van de band White Velvet (bestaande uit strijkers, achtergrondzangeressen, elektrische gitaren en keyboards) maakt echter meteen duidelijk dat de tijd van toen ver vervlogen is. De nieuwe nummers blijken voller en overdadiger van klank te zijn, de scherpe kantjes van Mud Stories en Helium Sunset zijn er wat af. In de plaats daarvan wordt er gewerkt volgens het schema opbouw-climax-climax-gedaan. Die climaxen mogen er zijn, zeker in combinatie met een geflipte lichtshow van stroboscopisch kaliber. Op weg naar de uitbarsting heeft de band echter meer weg van een balorkest: professioneel, maar onderscheid ze eens van al die andere balorkesten.

Pierlé is op haar best als ze zich eens goed kan laten gaan. Ze bevindt zich afwisselend naast, onder en op haar piano, springt en headbangt tijdens het spelen en twijfelt vocaal voortdurend tussen fluisteren en hoog uithalen. ‘Sing Song Sally’, ‘As Sudden Tears Fall’ en bisnummer ‘Paris s’ éveille’ bewijzen dat Pierlé wild en theatraal op haar best is.

http://www.kindamuzik.net/live/les-nuits-botanique/an-pierl-white-velvet-final-fantasy/12796/
Meer Les Nuits Botanique op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/les-nuits-botanique