• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Lagwagon / Useless ID / Versus the World

Lagwagon wil een koelkast op het podium.
22 juli 2016, Melkweg, Amsterdam

Tekst: Jaks Schuit

Beeld: Sander Rijken

Publicatiedatum: 25 juli 2016

Driemaal punkrockpret op een avond. Versus the World, Useless ID en Lagwagon zijn groepen die lol hebben op het podium en fans betrekken bij de feestelijkheden. Daarbij zijn zelfs The Ramones even te horen: ʺHey ho, let's go.ʺ

De vijf leden van Versus the World [bovenste foto] komen op en nemen de tijd. Bassist Tony Caraffa gespt bijna in vertraging zijn gitaar om en drummer Mike Davenport wil zijn tatoeages tonen en doet twee minuten over het uittrekken van zijn shirt. Zanger David Spence hobbelt over het podium en excuseert zich voor overmatig drankgebruik van de vorige avond. Na uitvoerig te hebben geproost met de andere bandleden, vraagt hij de bezoekers naar voren te komen. Spence telt af, Versus the World is een feit en komt meteen op stoom. Op de planken staat een groep met potentie, lekkere punksongs en veel lol. De band heeft vorig jaar met Homesick/Roadsick het derde album uitgebracht. Onder de acht gespeelde nummers natuurlijk 'A Love Song for Amsterdam'. Na dertig minuten sluit de groep een overtuigend optreden af.

Useless ID [foto links] timmert sinds 1994 muzikaal aan de weg. De achtste plaat, State Is Burning (2016), verscheen op Fat Wreck Chords. Na opener 'Land of Idiocrazy' speelt het viertal een solide set. De moshpit wil niet groter worden dan zes bezoekers, maar die hebben dan ook behoorlijk de ruimte. Direct naast die drukte staan twee blonde bezoeksters te bellen en te nippen aan hun bier. Soms is een punkconcert vooral een kijkervaring. Useless ID sluit af met 'Blitzkrieg Bop' van The Ramones. Het publiek wordt daarmee wakker geschud, brult mee en honderden vuisten gaan de lucht in. ʺHey, ho, let's go.ʺ

Binnen tien minuten is het podium omgebouwd en onder groot gejuich betreedt Lagwagon [foto's hierboven en onder] de planken. Het achtste album, Hang, verscheen in 2014. Lagwagon is graag op tournee, trekt overal volle zalen en speelt nummers van acht albums. De vijf zijn een soepel musicerende machine die grappen en onderbroekenlol niet schuwt. Dus opent bassist Joe Raposo met een sullige solo, draagt gitarist Chris Flippin een afzichtelijke oranje korte broek en wandelt zanger Joey Cape de eerste minuten wat verwonderd rond. Na de flauwe grappen is er de muziek. 'Kids Don't Like to Share' is een zeer overtuigend eerste punkrocknummer. De groep schakelt meteen door naar 'Violins' en bij 'Name Dropping' krijgt het publiek gelegenheid de song vocaal in te zetten. 'Bombs Away' en 'Move the Car' vergroten het plezier en de geweldige sfeer in de zaal. Er is volop ruimte om mee te zingen, crowdsurfers worden een handje geholpen door Cape en de moshpit reikt tot ver voorbij de helft van de zaal. Het feest is compleet en de avond mag nog uren duren.

'May 16' is het wat plotselinge laatste nummer. Cape bedankt het 'geweldige' publiek, maar de groep lijkt meer zin te hebben in de drank in de kleedkamer dan in toegiften. Toch slaagt het publiek erin Lagwagon terug op het podium te krijgen. 'After You My Friend' en 'Falling Apart' leveren nog tweemaal een feestje op en dan valt definitief het doek. Lagwagon is een topgroep met heel veel goede punkrocksongs, maar een volgende keer mogen de vijf de kleedkamer meenemen naar het podium. Dan kan het feest na twintig nummers gewoon doorgaan.

http://www.kindamuzik.net/live/lagwagon/lagwagon-useless-id-versus-the-world/26809/
Meer Lagwagon op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/lagwagon