http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Kool Keith

Geniale raps en oersaai gebrabbel.
05 december 2008, Sugar Factory, Amsterdam

Tekst: Thomas Heerma van Voss

Publicatiedatum: 08 december 2008

Daar is hij dan, getooid met een glinsterende hoofddoek en een markante zonnebril: Kool Keith, de zelfbenoemde god van de hiphop, brengt weer eens een bezoek aan Amsterdam.

Een concert van Kool Keith zorgt haast automatisch voor een dubbel gevoel. Aan de ene kant staat zijn carrière, waarin hij zijn eigen grenzen meerdere malen verlegde door middel van eigenzinnige rijmtechnieken en fantasierijke teksten - die vaak ook nog samengaan met allerlei verschillende aliassen.

Aan de andere kant staat zijn geleidelijke teloorgang. Natuurlijk, Keith is het rappen nog niet volledig verleerd - getuige Dr. Dooom 2 van dit jaar - maar hij is niet meer het fenomeen dat hij was. De aliassen volgen elkaar in steeds hoger tempo op, terwijl de originaliteit per project verder te zoeken is. De kwantiteit lijkt de kwaliteit langzaamaan te vervangen, en dat is ook weer te zien in de steeds verder dalende verkoopcijfers.

Wat heeft dit alles met zijn optredens te maken? Veel, want op de bühne vertegenwoordigt Keith beide kanten van zijn persoonlijkheid. Bij vlagen horen we een geniale rapper die met name bij klassiekers uit zijn begintijd en van de Ultramagnetic MC's op een warm onthaal kan rekenen. Maar ondertussen is hij ook een losgeslagen gek die zonder rem improviseert over gebeurtenissen in zijn innerlijke wereld, wat vrij onnavolgbare freestyles en oersaaie, tot in de details toe voorspelbare seksuele teksten over vrouwen oplevert.

Je krijgt op den duur haast medelijden met Keith: zo'n goede rapper, en dan toch zo'n klein zaaltje als de Sugar Factory, dat bovendien niet eens volledig gevuld is. Onterecht? Ja, dat blijkt wel zodra hij op stoom komt en een van zijn hoogtepunten met onverminderde kracht oproept. Logisch? Ja, ook dat is te zien, zodra hij een paar minuten later ongeïnspireerd begint te brabbelen over al zijn groupies en immense libido. Het wordt tijd voor Keith om knopen door te hakken en te kiezen wat hij eigenlijk wil zijn: een cultheld met oneindig veel gekke trekjes en aliassen of een rapper die garant staat voor kwaliteit. Nu blijft hij beide een beetje, en daarmee red je het niet een hele avond lang.

Foto uit het KindaMuzik archief, door Aram Haagsman.