http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Keith Caputo

Krachtige stem delft onderspit in mix.
28 september 2003, Ekko, Utrecht (NL)

Tekst: Wilko van Iperen

Publicatiedatum: 06 oktober 2003

De Ekko in Utrecht was afgeladen voor het concert van Keith Caputo. De Amerikaanse zanger heeft een grote schare fans overgehouden aan de jaren met Life of Agony – half jaren '90 oogstte deze hardcoreband met enkele albums veel lof onder critici en sloeg daarnaast commercieel aan. Gelet op het hoge aantal t-shirts van Caputo's eerdere band stapten de fans van toen even gemakkelijk als de zanger zelf over van hardcore op een singer-songwriter-repertoire. Het goed ontvangen solodebuut Died Laughing (2000) heeft nog geen volwaardige opvolger maar Caputo trekt wel alvast uitgebreid door Nederland.

Emotie is de rode draad door Caputo's muzikale carrière maar in Ekko kwam dat niet over. Waar de zanger bij zijn laatste tour door Nederland koos voor een akoestische vertolking van het solowerk, werd hij nu ondersteund door een volledige band. Dat is jammer, want de band was niet ondergeschikt aan Caputo's indringende stem. De stem van de kleine man dolf te vaak het onderspit in de geluidsmix. Wanneer de band bij de rustigere nummers gas moest terugnemen kwam Caputo's stem ineens wel tot zijn recht. De klaaglijk gezongen melodieën die Caputo's muziek op plaat aangrijpend maken moeten ook live gehoord worden.

In Ekko maakte de New Yorker weliswaar indruk met zijn enthousiaste houding richting het publiek maar dient zijn autoriteit in de band te herstellen. Keith Caputo moet minder graag in een democratische band willen spelen en het bandgeluid gewoon onderwerpen aan zijn vocalen.