Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Weinig bands weten zoveel weerzin op te roepen bij de 'serieuze muziekliefhebbers' als Kane. Al vanaf de doorbraak, eind 1999, heeft de pers geen goed woord over voor die blaaskaken met hun pompeuze rock en een would-be Bono als zanger. Het is vooral frontman Dinand Woesthoff die de meeste aversie oproept; met zijn grote gebaren, kikker in de keel en dat schijnbaar oneindige ego - zie de glossy in de kiosk.
Aan de andere kant; iemand die na al die privétegenslagen en kritiek toch zo gedreven blijft, verdient respect. En een Nederlandse gitaarband die op eigen kracht een stadion weet te vullen, is op z'n minst intrigerend. Al blijkt dat 'vullen' in Rotterdam wel een rekbaar begrip; met het podium aan de lange kant, veel lege vakken op de tribunes en nog flink wat ruimte op het veld, ondanks de grote catwalk in het midden.
En Kane zelf? Dinand leeft vanavond zijn jongensdroom, als stralend middelpunt van de band. Letterlijk; de halve avond staat hij aan het uiteinde van de catwalk, omringd door de fans. Als een fotomodel paradeert hij van het podium naar het midden van het stadion en terug, rent naar de uiteinden links en rechts, maakt constant contact met het publiek. "Broek uit!", gillen twee meisjes. Als vanouds het Grote Gebaar, al steekt de kikker in de keel maar af en toe de kop op.
Toch zijn er binnen al deze bombast een paar oprechte momenten. Dinand lijkt het écht even te kwaad te krijgen als hij 'Damn Those Eyes' inzet, dat de band al jaren niet meer heeft gespeeld. En ook het moment waarop hij over de band met zijn (overleden) Indische vader begint is ontroerend. Dan blijkt dat er behalve veel Rotterdammers ook veel Indische fans aanwezig zijn.
Die momenten zijn er op de hele avond net te weinig. 'Rain Down on Me', is indrukwekkend, net als eerste toegift 'Catwalk Criminal', met een stoet fotomodellen/stoeipoezen. Maar op dik twee uur wordt er wel erg veel gerekt en heeft het gros van het materiaal niet de impact van de singles. Visueel is het wél helemaal af; met de sfeervolle belichting, de rode gloed van het Bengaalse vuur en het vuurwerk.
Volgens de band is De Kuip het hoogst haalbare in Nederland. Maar om het voortaan alleen bij stadionconcerten te houden, zijn ze misschien nog net niet groot genoeg. Échte stadionacts als The Rolling Stones, Bruce Springsteen, Robbie Williams of Madonna weten doorgaans tot de achterste rijen door te dringen. En afgaande op de toch wat teleurgestelde reacties van mensen die achteraan staan of op de tribune zitten, schiet Kane voor hen toch tekort. Misschien biedt de live-dvd straks nog troost.
http://www.kindamuzik.net/live/kane/kane/17162/
Meer Kane op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/kane
Deel dit artikel: