• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Kampfar / Hate / Velnias / Iskald

Nog beter dan anders, want de schoonmoeder van de drummer komt kijken.
04 april 2014, Baroeg, Rotterdam

Tekst: Martÿn ter Haar

Beeld: Niels Vinck

Publicatiedatum: 08 april 2014

Bij een metaltour met vier bands gaan er waarschuwingslampjes knipperen. Inderdaad is Iskald zo'n band die vooral lijkt meegenomen vanwege de bereidheid te delen in de kosten van de tourbus - niet vanwege de artistieke merites. De instrumentbeheersing is nog wel degelijk, maar compositorisch heeft het Noorse kwartet niets interessants te melden en de podiumuitstraling is die van een zwart gat.

Gelukkig maakt Velnias [bovenste foto] het meteen goed. De band uit Colorado beschrijft de eigen muziek als oppressive Rocky-Mountain dirge. Het blijkt te gaan om die mix van post-, black en doommetal die momenteel erg populair is bij Amerikaanse bands. Velnias geeft daar een goede uitvoering van met opvallend lange en goed in elkaar zittende rustige passages. Die zorgen er ook nog eens voor dat de snellere passages meer impact hebben. Verder weet Velnias, in tegenstelling tot Iskald, wel hoe je je op een concertpodium dient te presenteren. Een band om in de gaten te houden.

Dat meteen daarna Hate [foto hierboven] komt, blijkt een gouden greep. Waar Velnias het vooral van sfeer moet hebben, zet Hate een strakke set death metal uit de Poolse school neer. Dus melodieus, maar zwaarder en vooral met meer groove dan de Zweedse tegenhangers. Hate doet dit wel net een niveautje lager dan Behemoth of Decapitated; de songs missen dat beetje extra en de podiumpresentatie is statisch. Toch is dat nog genoeg voor een bovengemiddeld optreden.

Maar is er maar één echte hoofdact: Kampfar [foto hierboven]. Zoals bij alle echte topbands is dat al duidelijk vanaf de opkomst. Dit is een band die staat. Speltechnisch is Kampfar een geoliede machine, maar het is toch vooral dat de band in Dolk een frontman uit de allerhoogste categorie heeft. Hij heeft al zijn hoogblonde haar en zijn sixpack nog na een carrière van een jaar of twintig en raast nog steeds als een bezetene over het podium. "Rottuuuurdam!" wordt voortdurend opgejut tot meer inzet. Het publiek gaat daarin mee, maar zo fel als Dolk wordt het nooit. Het optreden moet ook wel goed zijn, want de schoonmoeder van de drummer komt voor het eerst kijken.

Niet alleen de uitstraling is perfect; ook muzikaal is Kampfar excellent. De band heeft een totaal eigen geluid met invloeden uit psychedelische rock en folk en zonder gitaarsolo's, dat toch altijd duidelijk black metal blijft. Ondanks het repetitieve karakter van de muziek, lukt het Kampfar ook dan nog memorabele songs te schrijven. Dat Kampfar keer op keer een volle Baroeg tot het kookpunt weet te brengen, wekt dan ook eigenlijk geen verbazing. Het is vreemder dat het steeds maar bij die Baroeg blijft en niet inmiddels een veel grotere zaal is.

http://www.kindamuzik.net/live/kampfar/kampfar-hate-velnias-iskald/24890/
Meer Kampfar op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/kampfar