Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
In twee minuten tijd waren vorige week de kaarten voor het optreden van Justin Timberlake verkocht. Weinig verrassend, aangezien de superster optrad in het relatief kleine Paradiso. Dat is een show waar iedereen wel wil bij zijn. Slechts een klein aantal kaarten kwam in de voorverkoop, want de rest was weggelegd voor prijsvraagwinnaars en de nodige BN'ers. De gelukkigen waren zaterdag aanwezig bij de wereldpremière van enkele nieuwe nummers van Timberlake.
Timberlake kiest er voor om de nodige persdata te combineren met slechts twee optredens, te weten één in het Amsterdamse Paradiso en één in het Hammersmith Palais in Londen. Desalniettemin neemt hij daarvoor zijn hele band mee: zeven muzikanten en nog eens vier achtergrondzangers. Allemaal gekleurd; Justin is de enige blanke op het podium.
Het verhaal van Timberlake is bekend. Op 14-jarige leeftijd komt hij in de boyband 'N Sync, na een avontuur bij de Disney Club. Aanvankelijk scoort de groep alleen in Nederland, maar de rest van Europa volgt snel. Pas later gaan ook de Amerikanen overstag. Na drie albums splitst hij zich af en gaat aan de haal met werk van producers-duo Neptunes waarvoor Michael Jackson zijn neus ophaalde. Oliedom van 'Wacko Jacko', want het bracht Justin Timberlake de status van superster.
Dat is te merken ook, hier in een afgeladen Paradiso. Nog voor er ook maar één noot is gespeeld, krijgt de man al een ovatie. Een bekend klassiek stuk gaat over in 'Cry Me A River' gevolgd door 'Senorita'. Beide tracks komen van zijn debuut Justified en worden opgerekt met instrumentale tussenstukken en finales. Daar moet je van houden, maar de omvangrijke band kan zich hierdoor wel laten gelden en bovendien past het ook wel weer binnen Timberlake's genre. (Al is het wel een doodzonde dat tijdens de encore 'Like I Love You' overgaat in Nirvana's 'Smells Like Teen Spirit'. Erg afgezaagd, daar moet toch iets creatievers op te vinden zijn?)
Waar het publiek natuurlijk reikhalzend naar uitkijkt, zijn de nieuwe nummers. Justin speelt er een vijftal. 'My Love' en 'End of Time' zijn beide downtempo-nummers en dat is niet het type song waar Timberlake in uitblinkt. Wellicht klinken ze op plaat beter, live blijven ze in elk geval nog niet overeind. Dat is wèl het geval bij 'She Knows' en 'What Goes Around'. Het is verrassend om te horen hoe doorleefd deze nummers op het podium al klinken. Beide songs liggen in het verlengde van Justified, hoewel The Neptunes als producenten zijn vervangen door Timbaland en Rick Rubin.
Het optreden wordt na een klein uur alweer afgesloten door 'Rock Your Body', het nummer waarin Justin zijn beatbox-kunsten vertoont en tegelijkertijd met zijn goddelijke lijf pronkt. Vooral op de momenten wanneer hij zijn 'ass' toont, klinkt gejoel. En Justin geniet daarvan. Heel even verdwijnt hij van het podium terwijl zijn band de cover 'Sweet Dreams' inzet. Deze gaat daarna over in de opzwepende nieuwe single 'Sexy Back'. Een enorm goede popsong welke live een sleazy dimensie meekrijgt.
Met het optreden in Paradiso heeft Justin Timberlake zijn geur afgezet. FutureSex/LoveSounds belooft een behoorlijk goede plaat te worden waarmee Timberlake zich misschien wel definitief kan vestigen als 'de nieuwe Michael Jackson'. Desalniettemin blijft 55 euro toegang, voor iets wat kan doorgaan als een showcase, natuurlijk buitensporig hoog. Het is slechts een smetje op een mooie avond.
http://www.kindamuzik.net/live/justin-timberlake/justin-timberlake/13341/
Meer Justin Timberlake op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/justin-timberlake
Deel dit artikel: