• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

John Grant / Fufanu

Superieure set met lef en liefde.
18 november 2015, De Melkweg, Amsterdam

Tekst: Jaks Schuit

Publicatiedatum: 23 november 2015

Fufanu betekent in het IJslands zoveel als verschillende werelden. Hrafnkell Flóki Kaktus Einarsson en Guðlaugur Einarsson uit Reykjavik vonden het een geschikte naam voor een band. De zanger en gitarist hebben intussen vier muzikanten gecharterd. Debuut Few More Days to Go ligt in de winkel en laat een talentvolle rockgroep horen.

Op het podium geeft de groep een verrassend volwassen en overtuigende show. Fufanu is een pompende bas, opzwepende drums, twee raggende gitaren, jengelende toetsen en een zanger die het publiek wil meenemen naar verschillende werelden. Het zestal is jong, enthousiast, experimenteel en heeft veel potentie. Ze zullen zonder enige twijfel terugkeren op de Nederlandse podia.

De Amerikaan John Grant is geen doorsnee singer-songwriter. In zijn popnummers speelt elektronica een belangrijke rol. De Amerikaan maakt balladerock met in elk nummer verschillende spanningsbogen. Hij schrijft muziek met een enorme dynamiek, maar weet ook in elk nummer te ontroeren. De teksten zijn in alle gevallen korte anekdotes of er wordt verhaald over incidenten uit het eigen leven. In 2010 kwam het album Queen of Denmark uit. De Amerikaanse folkrockband Midlake hielp in de studio. Grant verhaalde en musiceerde op het album over zijn alcohol- en drugsverslaving. Daarnaast schreef hij nummers over zijn homoseksualiteit.

Pale Green Ghosts was in 2013 een ander verhaal. De muziek op de release was vooral elektronisch. Recensenten verweten Grant te veel naar de dansvloer te lonken. Op het dit jaar verschenen Grey Tickles, Black Pressure heeft Grant de goede combinatie van verhalende rock en dansmuziek gevonden.

In De Melkweg wordt op het nog lege podium de rookmachine aan het werk gezet. 'Intro', het openingsnummer van Grey Tickles, Black Pressure klinkt. Twee stemmen zijn te horen, reageren op elkaar en verdwijnen samen in een put van echo en worden ergens in de diepte vermalen tot onduidelijke geluiden. Het titelnummer van het album wordt daarna ingezet. De dynamiek, de kwaliteit, de ontroering in de teksten en het contact met het publiek is er vanaf de eerste tonen. Zelfs de temperatuur in de zaal is per direct behaaglijk.

Na het eerste nummer belijdt Grant zijn liefde voor het Nederlands. "Goedenavond. Hoe gaat het met jullie?" De antwoorden zijn positief luidruchtig. Daarna komen er ballades, rock- en dansnummers voorbij. Grant en zijn groep spelen een superieure set. Vakmanschap, lef en liefde vullen bijna negentig minuten. 'Disappointing' is na elf nummers de afsluiter. Grant en zijn band komen terug voor vier nummers als toegiften. Na 'Caramel' neemt Grant in het Nederlands afscheid. "Tot ziens." Simpel, raak en voor iedereen die aanwezig is een voornemen voor 2016.

Foto John Grant uit het KindaMuzik archief door Niels Steeghs

http://www.kindamuzik.net/live/john-grant/john-grant-fufanu/26368/
Meer John Grant op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/john-grant