http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Johan

Johans liefde voor muziek.
22 maart 2009, Roepaen, Ottersum

Tekst: Niels Steeghs

Beeld: Bart van den Hoogenhoff

Publicatiedatum: 23 maart 2009

Het Noord-Limburgse dorp Ottersum is niet de eerste plek waar je een poppodium zou verwachten. Dat staat er echter wel, in een oud, sfeervol klooster aan de doorgaande weg richting het Duitse Kleef. Cultureel podium Roepaen is niet zomaar een podium. Waar krijg je nu immers de kans in een heuse kapel - inclusief de bijpassende akoestiek - te genieten van fraaie en avontuurlijke muziek? In de rijke roomse dagen heerste hier het geloof in een hogere macht, nu vooral de liefde voor het liedje.

Onder de met religieuze iconen versierde klassieke glas-in-loodvensters hangt nu een serie kunstwerken van godheden uit de popgeschiedenis aan beide lange zijden. Van Marley tot Reed, en van Bono tot Dylan. Naar een nummer van die laatste vernoemt de Nederlandse band Johan zich, nadat 'Visions of Johanna' ingekort werd. Met die track opent de vijfkoppige band deze zondagmiddag dit deel van zijn tournee langs de Nederlandse theaters.

Op chronologische volgorde bieden Jacco de Greeuw en zijn mannen vervolgens een dwarsdoorsnede van hun inmiddels twaalfenhalf jaar durende bandbestaan. In twee delen, doormidden geknipt door een pauze, en inclusief enkele leuke anekdotes van een zichtbaar ontspannen De Greeuw. Johan doet dat deels akoestisch, maar bovenal intiem en gemoedelijk. Zoals dat past bij een locatie als deze. Opvallend is dat relatief jong, maar vooral ook minder jong naar deze voormalige plek van bezinning is gekomen. En zit te genieten. Zo blijkt telkens weer uit het ovationeel applaus.

De sfeer in de kapel is losjes en warm. Niet in de laatste plaats doordat het lentezonnetje zich een weg baant door de kleurrijke ramen van de ruimte. De onafscheidelijke, oer-Hollandse tuinkabouter op de piano van toetsenist Matthijs van Duijvenbode kijkt glimlachend toe als Johan vanaf het altaar doet waar het goed in is: het prediken van heerlijk aangename luisterliedjes. En het publiek, dat gelooft heilig, vanaf 'Everybody Knows' via 'Tumble & Fall' naar 'Oceans'. En in de toegift zelfs naar het nieuwe 'Maria'. Want plaat nummer vier (toepasselijk 4 geheten) staat er aan te komen. En dat is altijd iets om reikhalzend naar uit te kijken. Zeker wanneer je bedenkt dat de wachttijd op een nieuwe plaat van Johan nooit tevoren zo kort was.