• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Jill Scott

Verhalenvertelster houdt het publiek in een houdgreep.
23 november 2007, Paradiso, Amsterdam

Tekst: Liesbeth Beeftink

Beeld: Cor Jabaaij

Publicatiedatum: 28 november 2007

 
Het is even spannend of ze met een afro of met gestijlde lokken ten tonele zal verschijnen. Op de voorkant van Jill Scotts vijfde en net verschenen album The Real Thing prijkt ze met lange, zwoele manen. Erg unreal voor een zangeres die één bonk oerkracht is. Het nieuwe album, door People uitgeroepen tot 'the sexiest album of 2007', is de reden voor een promotieronde langs enkele Europese zalen. Paradiso is beide avonden stijf uitverkocht.

Tijdens het intro van 'Let it Be', een klacht tegen het hokjesdenken in de muziekindustrie, verraadt het silhouette van Jill Scott dat de afro intact is. Haar huwelijk is dat niet, vertelt ze de zaal. Manager en echtgenoot Lyzell Williams heeft de bons gekregen nadat hij te veel 'babies gespread' heeft. Door de ongekend harde bassen die uit de speakers dreunen, kan het publiek vooraan helaas niet horen hoe hij er van langs krijgt.

Achterin de zaal gonst het inmiddels van de storende borrelpraat. Scott, die haar publiek graag in de houdgreep heeft, stopt abrupt en roept de klas er weer bij. Ze pakt het nummer op bij het stukje waar het haar om gaat: "damn it, tell me how you'd feel?" Jill Scott is meer dan een grote zangeres. "I'm a storyteller", zegt ze. Het gaat allemaal om de woorden.

En net als tijdens het legendarische concert in 2004, weet ze van Paradiso haar huiskamer te maken. Of eigenlijk meer haar boudoir. Bij nummers als 'Crown Royal' en 'Celibacy Blues' hangt de seks in de lucht en generen stelletjes zich niet.

De elfkoppige band waarvan de instrumenten inmiddels met het blote oor te onderscheiden zijn, stuwt de soul verder omhoog. Trombonist Jeff Bradshaw, met wie Jill Scott eerder het groovy 'Slide' maakte, heeft een wat te kleine rol als één van de blazers. De drie achtergrondzangers mogen tot hun spijt niet soleren. Hun gezichten staan op onweer. Veel kapitaal in huis maar daar wordt eenzijdig gebruik van gemaakt. Het blijft een Jill-centrische show. Dat is soms jammer.

Aan de andere kant verveelt deze topzangeres en entertainster geen moment en kan het publiek er geen genoeg van krijgen. Scott eindigt met een drievoudige toegift, waarvan het laatste nummer een spitsvondig nieuw stuk is dat in de nacht tot haar kwam: 'And I Heard'. Het publiek brult in de voormalige kerk deze gospel mee die vertelt hoe Satan door God werd verwekt. Iedereen eet weer uit Jill Scotts hand.

http://www.kindamuzik.net/live/jill-scott/jill-scott-9699/16311/
Meer Jill Scott op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/jill-scott