• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Jet / The Stands

Een rock-'n-rollcliché meer of minder kan nooit kwaad.
07 maart 2004, Botanique, Brussel (B)

Tekst: Robin van Cleemput

Publicatiedatum: 13 maart 2004

"Everyone talks about rock these days, the problem is, they forget about the roll." Dixit de vaste biograaf van de band Jet, 4 jonge honden uit Melbourne, Australië, die zondagavond hun ding deden in de Botanique, ter promotie van hun langspeler Get Born. Met referenties als The Stooges en AC/DC beloofden ze te rocken zonder het rollen te vergeten, en daar moesten wij natuurlijk bij zijn.

Als voorprogramma hadden ze The Stands meegebracht. Gitarist Luke Thomson speelde op een Rickenbacker, zanger en songschrijver Howie Payne deed aan de jonge Bob Dylan denken met zijn wilde krullenbol - hij nam tijdens het concert dan nog de mondharmonica ter hand - en de thuishaven van het viertal is Liverpool. Daarmee dekte de vlag volledig de lading: The Stands brachten een half uur lang fijne popsongs die zó leken te zijn weggelopen uit de platencollectie van iemand die jong was in mei '68. We hoorden afwisselend The Beatles ('The Love You Give'), The Byrds ('When the River Runs over You'), maar ook Bob Dylan ('It's Only Everything') en zelfs The La's en Teenage Fanclub ('Here She Comes Again'). Noel Gallagher is al fan, nu u nog.

Een half uur later was het aan Jet. Het concert was niet uitverkocht, er was zelfs nog vrij veel plaats in de zaal, en dat voor een concert van een gehypete band dat al in december werd aangekondigd. De reden hiervoor is waarschijnlijk te zoeken in het feit dat bij Jet de looks enigszins lijken te primeren op de inhoud - lederen jacks, warrige kapsels, een gitarist met een Bachelor-diploma Verveeld Kijken - en dat de opbouw van de songs nogal clichématig is. Maar eenmaal op het podium stoorde dat zelden. Na opener 'Cold Hard Bitch' volgden de vlammende riffjes elkaar in hoog tempo op, bij nummers als 'Get What You Need', 'Last Chance' en de van Iggy Pop geleende single 'Are You Gonna Be My Girl'. Zelfs een nummer als 'Rollover DJ', dat geplaagd wordt door een ongelooflijke fluttekst ("I wanna move but I don't feel right / cause you've been playing other people's songs all night / So tell what you're trying to say / what's your name?") dreef mij tot hardnekkig geknik. Jammer genoeg wilden ze ook per se een aantal trage nummers erdoor draaien, zoals het slappe 'Look What You've Done' - een hierover klagende toeschouwer werd met de glimlach getrakteerd op "Get fucked, cunt" - en één afgrijselijke powerballad. Maar dat kon de pret niet drukken, en toen hun vrienden van The Stands bij het laatste nummer op het podium werden geroepen - het was het laatste concert van hun Europese toernee met Jet - hadden wij er een optreden opzitten met een hoge funfactor. En meer moet dat soms niet zijn.

http://www.kindamuzik.net/live/jet/jet-the-stands/5382/
Meer Jet op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/jet