Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Je zou denken dat het de zuidelijke hang naar tradities is, dat Jason Isbell weer in de bovenzaal van Paradiso staat. Sinds 2009 brengt de man uit Alabama elk voorjaar een bezoek aan de hoofdstad. Zijn publiek is even trouw als klein, want ook nu zijn er maar een dertigtal mensen gekomen om de singer-songwriter aan het werk te zien.
Erg jammer, want Isbell verdient een veel groter publiek. Met een uitgedunde 400 Unit (dit keer alleen een bassist en drummer) speelt hij weer een uitstekende set met klasse songs die hij in de loop der jaren heeft geschreven. De kleine bezetting stelt hem in staat om zijn verhalen beter door te laten klinken en op momenten uit te halen met imponerend gitaarspel.
Met drie sterke albums op zijn naam put hij opvallend veel uit het werk dat hij tijdens zijn dienstverband bij de Drive-By Truckers heeft gemaakt. Dit is niet zo raar als je bedenkt dat daar alt.countryklassiekers als 'Goddamn Lonely Love' en 'Danko Manuel Is Dead' tussen zit. Maar wel als je weet dat Isbell niet voor eeuwig met het etiket van voormalig Trucker rond wilt lopen.
Iets houdt de man tegen om een grote doorbraak te forceren. Mist hij het mysterie dat om Ray LaMontagne zwermt? De aaibaarheidsfactor van een Ryan Adams? Er lijkt in ieder geval een muur tussen zanger en publiek te staan. Ook in deze kleine setting heb je niet het gevoel dat je de echte Isbell ziet. Op zijn muzikale kwaliteiten is niks af te dingen, maar wanneer geeft de 32-jarige Amerikaan zich bloot? Misschien volgend voorjaar.
http://www.kindamuzik.net/live/jason-isbell/jason-isbell-and-the-400-unit-4412/21563/
Meer Jason Isbell op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/jason-isbell
Deel dit artikel: