• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Jaga Jazzist

Nieuw werk staat als een huis, maar het oude is avontuurlijker.
13 mei 2005, Tivoli, Utrecht (NL)

Tekst: Atze de Vrieze

Beeld: Jan Mulders

Publicatiedatum: 19 mei 2005

Zo, dus u dacht dat postrock dood was? Dat u nu zo’n beetje alles in dat genre wel hebt gehoord? Dan hebt u buiten Jaga Jazzist gerekend. Op de derde langspeler What We Must slaan de Noren een nieuwe weg in, waarop nadrukkelijk wordt geflirt met het geluid van Mogwai, Spiritualized en Tortoise. Het is het meest toegankelijke en sferische Jaga Jazzist album tot nu toe. De afgelopen tien jaar heeft Jaga Jazzist naam gemaakt. Een veelgebruikte typering beschrijft de groep als ‘Charles Mingus met Aphex Twin in zijn reet’. Die typering past het prachtige The Stix (2003) perfect. Grillige electronica en stijlvolle blaasarrangementen houden elkaar op dat album perfect in balans. De band speelde inmiddels al talloze keren in Nederland, en heeft een ijzersterke livereputatie opgebouwd.

Het inslaan van een nieuwe weg is dapper, dat zeker. Live pakt de stap heel behoorlijk uit. Ruim twintig minuten te vroeg trapt het gezelschap af, meteen maar met drie nieuwe stukken. Drummer Martin Hornveth is nog altijd de motor en gangmaker op het podium. Het tienkoppige gezelschap (je zou het zomaar een bigband kunnen noemen) past eigenlijk nauwelijks op het smalle podium van Tivoli. De mannen hebben vrijwel zonder uitzondering een baard, zodat de band een echt Noorse aanblik heeft. Opener ‘All I Know Tonight’ is gedragen en toch melodieus, scherper dan op het album. Dat is ook niet zo vreemd, want de tien personen creëren bij elkaar een vol en massief geluid.

Maar hoe goed het nieuwe werk ook uit de verf mag komen, het is toch echt het oude materiaal waarbij de adrenaline vanuit alle hoeken de zaal in spat. Bij ‘Reminders’ (van The Stix) kan Hornveth nauwelijks meer op zijn krukje blijven zitten, en horen we zijn tegendraadse ritmes, vermengd met opgefokte electronica. In bijna twee uur speelt Jaga Jazzist alle zeven stukken van What We Must, aangevuld met een stevige selectie uit het oudere materiaal. Het verschil tussen de twee is volstrekt helder: bij nieuwe nummers als ‘Mikado’ en ‘Oslo Skyline’ wordt het massieve geluid langzaam maar genadeloos opgebouwd, en klinkt soms bijna filmisch. Oude stukken als ‘Toxic Dart’ zijn venijnig, stekelig, overweldigend. Maar vooral: razend spannend. Toegiften ‘Animal Chin’, ‘Airborne’ en ‘I Could Have Killed Him in the Sauna’ worden dan ook terecht met veel enthousiasme onthaald.

http://www.kindamuzik.net/live/jaga-jazzist/jaga-jazzist-9571/9571/
Meer Jaga Jazzist op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/jaga-jazzist