Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Voordat Joseph Mascis Jr. - uiteraard vooral bekend als J Mascis van Dinosaur Jr. - het podium opslentert, treden drummer en zanger/gitarist Eric Thielemans & Rudy Trouvé aan. Ze spelen een korte set vol rustige, melodieuze en traag opbouwende nummers, die vooral gekenmerkt worden door een mooi en warm geluid. Een ideale muzikale opwarmer voor de solovoorstelling van het eerste studioalbum van zanger/gitarist J Mascis, Several Shades of Why.
Op deze plaat wordt hij bijgestaan door heel wat schoon volk, onder wie Kurt Vile, Matt Valentine, Ben Bridwell en Pall Jenkins. Live treedt hij solo en akoestisch op. Het is vreemd om hem niet omringd te zien door een muur van versterkers, en zo helemaal alleen valt zijn haast autistische podiumgedrag natuurlijk nog meer op, maar het is wel fijn om een concert van J Mascis mee te maken zonder ruis in de oren achteraf. Zonder de geluidslagen die eigen zijn aan concerten van Dinosaur Jr. en The Fog komt zijn complexe gitaarspel nog beter tot zijn recht, is elke nuance duidelijk hoorbaar en kan onmiskenbaar vastgesteld worden wat een goede gitarist hij toch is.
In totaal speelt J Mascis zestien nummers, slechts vier daarvan komen van de nieuwe plaat. Tekstueel bezingt hij na al die jaren nog dezelfde thema’s en motieven, op dat punt kunnen ze alvast perfect naast zijn ouder werk staan. Afgezien van de cover 'Circle of Friends' van Edie Brickell & the New Bohemians put de bezieler van Dinosaur Jr. vooral uit het ganse oeuvre van deze invloedrijke indierockband. De luidkeels meegezongen nummers 'Repulsion' en 'Quest', beide uit 1985, zijn de oudste songs op de setlist. Hoewel zijn muziek normaal gezien vol fuzz en feedback zit, werkt zij ook wonderwel akoestisch, al kan Mascis het af en toe niet laten de effectpedalen in te drukken. Ontdaan van alle herrie klinken zijn nummers nog steeds gelaagd en vol emotie.
Ellenlange solo's, een ander belangrijk kenmerk in Mascis' gitaarspel, ontbreken echter niet. Op het einde van 'Alone' klinkt hij zelfs heerlijk psychedelisch. Het is zeer knap hoe hij op een akoestische gitaar hetzelfde typische Dinosaur Jr.-geluid kan creëren en reproduceren. J Mascis solo en akoestisch klinkt tegelijk vertrouwd en verfrissend en maakt evenveel indruk als in de luidruchtige dinosaurusuitvoeringen.
http://www.kindamuzik.net/live/j-mascis/j-mascis-eric-thielemans-rudy-trouv/21496/
Meer J Mascis op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/j-mascis
Deel dit artikel: