http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Ignite / State of Mind / All for Nothing

Moeder Theresa zou trots zijn.
13 juli 2009, Watt, Rotterdam

Tekst: Diana Willms

Publicatiedatum: 16 juli 2009

Op het laatste moment is All for Nothing nog toegevoegd aan de line-up van vanavond. De Rotterdamse hardcoreband is goed in vorm en blijkt niet alleen in kleine, zweterige holen, maar ook in een grotere zaal goed tot zijn recht te komen. Naast al bekend materiaal als 'Solitary' en 'Shattered' wagen frontvrouw Cindy en haar mannen zich aan een nieuw nummer, dat erg veelbelovend klinkt.

Vanaf openers 'Drowning' en 'Justify' is duidelijk dat State of Mind geen standaard hardcorebandje is. Het midtempo, groovy geluid heeft hoorbaar invloeden in de New York Hardcore, maar krijgt wel een flinke rockdraai. Er gaan wat hoofden op en neer, maar veel meer beweging is er niet in de zaal. Gelukkig huppelt en springt zanger Emile voor tien. Dmize-cover 'Soul Search' draagt hij op aan de aanwezige "ouwe lullen", oftewel "dertigplussers die nog altijd van harde muziek houden."

Daarvan zal een groot deel zijn opgegroeid met de aanstekelijke mix van melodieuze hardcore en punk van Ignite [foto's]. De band uit Californië is vanavond voorspelbaar tot en met, maar daarmee dus tevens voorspelbaar goed. Na Beach Boys-intro 'California Girls' trapt het vijftal af met 'Bleeding'. Laatste album Our Darkest Days komt bijna compleet voorbij, inclusief U2-cover 'Sunday Bloody Sunday' die nu toch wel erg afgezaagd begint te worden. Ook het akoestische intermezzo - in de vorm van 'Slowdown' en het massaal meegezongen 'Live for Better Days' - ontbreekt uiteraard niet. En wederom passeert het overgrote deel van A Place Called Home de revue. Kortom, liefhebbers van het oude, minder radiovriendelijke werk komen er bekaaid vanaf.

Desondanks blijft het een genot Ignite bezig te zien. Grootste troef van de band blijft zanger Zoli Teglas. Af en toe lijkt hij in de Chipmunkmodus te schieten en álle hoge noten haalt hij niet meer, maar wat heeft de beste man niettemin een fenomenale stem. Daarbij hebben de heren er zichtbaar zin in, wat overslaat op het publiek. Voor een band die door velen inmiddels als te soft wordt afgedaan, gaat het nog behoorlijk los.

Een van de voordelen van het spelen in een band is, aldus Zoli, dat je aandacht kunt vragen voor onder meer sociale en politieke issues. Zo promoot hij voor het nummer 'Run' Children of the Night, dat kinderen uit de prostitutie redt. Een nobel streven, maar Ignite staat immers bekend om zijn engagement. Zoals Zoli dan ook roept: "Mother Theresa's dead, it's up to us!"

Fotos uit het KindaMuzik archief door Niels Vinck.