Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Ian MacKaye is bekend als leider van bands als Fugazi, Minor Threat en tegenwoordig The Evens. Verder is hij oprichter van het niet onbelangrijke independent platenlabel Dischord. Daarnaast heeft hij ook een fulltime job als geweten van Amerika. En bovendien is hij ook nog eens een fidele kerel.
Toen hij een voordracht ging geven aan een universiteit, vond hij het zelf interessanter om gewoon op vragen te antwoorden in plaats van volgens een vooropgezet scenario te werken. Hij staat bekend als redelijk onbereikbaar – voornamelijk omdat hij geen interviews geeft aan grote Amerikaanse muziekbladen – en daarom vindt hij het leuk om gewoon tussen zijn publiek te staan en bijna in dialoog te gaan.
In een halfvolle CC Luchtbal heeft hij geen microfoon of versterking nodig. Het publiek hangt twee uur lang aan MacKayes lippen: er wordt amper gefluisterd en hard gelachen om z’n grapjes. Vooraf zijn er stencils uitgedeeld waarop het publiek zijn vragen zet, maar MacKaye laat liever de mensen zelf aan het woord en komt pas later in het optreden terug op de briefjes. “Did that answer your question?”, zegt hij keer op keer.
Veel vragen liggen voor de hand: “Waar zit Fugazi?” “Wat vind je van de punkscene tegenwoordig?” “Are you a patient boy?” MacKaye antwoordt overal geduldig op. Zelfs als iemand begint over zijn afkeer voor interviews – terwijl hij net verteld heeft dat hij constant interviews geeft – verheft hij z’n stem niet. Enfin, toch genoeg om door de hele zaal gehoord te kunnen worden.
Als het onvermijdelijke onderwerp straight edge ter sprake komt, legt hij uitvoerig uit wat zijn persoonlijke relatie met die beweging is: hij hééft een straight edge, maar hij ís niet straight edge. Hij staat nog steeds achter wat hij toen zei, maar zou nooit iemand anders
zijn waarden opleggen. De door zijn song geïnspireerde
geheelonthoudersbeweging probeert dat vaak wel, maar dat is volgens MacKaye te wijten aan een teveel aan agressie. Hij steekt vaak z’n handen in de lucht, in een gebaar dat zegt: “Hey, that’s just my opinion “.
En toch komt het publiek er geregeld op terug: “Waar gaat straight edge naar toe?” Op een van de briefjes luidt het zelfs: “How did you come to join the straight edge club?” Gelukkig mag er ook nog gelachen worden: “Je rookt niet, drinkt niet, en doet niet aan betekenisloze seks. Wat doe je de godganse dag?”MacKaye: “Ik zit binnen, en kijk door het raam …”
Als afsluiter vertelt MacKaye hoe hij ooit vlak voor een optreden van Minor Threat aangereden werd. Zonder het zelf te beseffen maakt hij een bovenmenselijke sprong, waardoor de auto alleen zijn enkel treft. Met een buil zo groot als een sinaasappel, overal bloed en een voet die niet echt mee kan, kruipt hij toch het podium op. Alles verloopt vervolgens een beetje trager en houteriger, maar “Ik was daar, dus ik moést optreden”, zegt hij. Wat tijdens dit optreden maar weer eens duidelijk wordt, is dat MacKaye passioneel houdt van muziek en van wat hij doet.
http://www.kindamuzik.net/live/ian-mackaye/ian-mackaye-question-answer/13844/
Meer Ian MacKaye op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/ian-mackaye
Deel dit artikel: