Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
'Hoe is het mogelijk?' denk je bij elk woord dat Michael Taylor zingt. Hoe kan het dat iemand met zo'n prachtige stem zo lang op enig muzikaal succes heeft moeten wachten. Het zijn de raadsels van het leven. Raadsels die Taylor als Hiss Golden Messenger in zijn muziek graag behandelt, maar niet beantwoordt. Als een echte Zuiderling kent hij de waarde van mystiek.
Hiss Golden Messenger kent niet alleen muzikaal veel overeenkomsten met Sparklehorse - het legendarische vehikel van Mark Linkous. Ook de levensloop van beide muzikanten kennen veel gelijkenissen: allebei hebben ze er een weinig succesvolle muziekcarrière in tal van bandjes in Californië op zitten (in dit geval Court and the Spark) alvorens ze terugkeren naar hun geboortegrond in het Zuiden van de VS. Hier verdiepen zij zich in de (muzikale) folklore van de omgeving en nemen ze aan de keukentafel met een taperecorder wat liedjes op. Puur voor zichzelf, maar tot hun eigen verbazing wordt dit werk wel door de industrie opgepikt.
Met Taylor zal het hopelijk beter aflopen dan Linkous. Hij ziet eruit als een doodgewone, sobere Amerikaan die zich in zijn muziek bekommert om zijn familie. Sinds 2008 werkt hij samen met zijn muzikale partner Scott Hirsch onder de naam Hiss Golden Messenger. Met elk album krijgen ze telkens een beetje meer erkenning. In september moet de doorbraak komen met hun eerste release voor Merge Records.
In de bovenzaal van Paradiso is het vanavond nog lekker rustig. Er is ruimte voor stoeltjes en de zeventig bezoekers zien een schitterend optreden. Taylor schotelt het publiek americana in haar puurste vorm voor. Oftewel, hij verwerkt op achteloze wijze folk, soul, blues en country in zijn nummers. De laatste lijkt zijn favoriete genre te zijn gezien de uitstekende covers van Waylon Jennings en Charlie Pool die gespeeld worden.
De band moet nog even warmdraaien. Drie dagen terug hebben ze voor het eerst samen geoefend. De breaks tussen de nummers zijn lang. Te lang om er een zinderende show van te maken. Toch blijft het publiek muisstil, iets waar Taylor zich meerdere maken over verbaast: "Hoe anders is het in Amerika, waar je jezelf niet eens hoort spelen." Hij moest eens weten…
Het getuigt echter van de kwaliteit van de muziek van Hiss Golden Messenger. Het ene nummer is nog mooier dan het andere. Dat de uitvoeringen strakker, intenser en scherper mogen zij hun vergeven. Als de band in oktober weer in Nederland speelt, kunnen we alleen maar terugverlangen naar de ongedwongen sfeer die er deze zwoele zomeravond heerst.
Foto van Ross Grady uit 2012 (CC)
http://www.kindamuzik.net/live/hiss-golden-messenger/his-golden-messenger/25165/
Meer Hiss Golden Messenger op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/hiss-golden-messenger
Deel dit artikel: