• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

High On Fire / The End / Anaphylactic Shock

Eerste testcase voor verbouwde 013.

Tekst: Ruud van Esch en Tijs Heesterbeek

Publicatiedatum: 16 september 2007

 
Lekker obscuur zijn ze nog, die gasten van Anaphylactic Shock. De MySpacepagina toont nog geen honderd vrienden en de shows zijn nog maar op één hand te tellen (of twee, dat weten ze bij navraag ook niet meer zeker). Aan de muziek is het in ieder geval niet af te luisteren. Die staat als een huis. Het valt nog het best te vergelijken met het grofkorrelige Entombed-geluid. Na deze show zullen ze heel wat meer vriendschapsverzoeken krijgen.

Voor de tweede keer in twee dagen speelt The End [foto links] in de Kleine Zaal. Tijdens het heropeningsfeestje van 013, dat in de zomermaanden een verbouwing heeft ondergaan, maakte de band al een onvergetelijke indruk op argeloos toegestroomde bezoekers. Omdat de Canadezen nog een gaatje vonden in het toch al niet misselijke tourschema, boden ze spontaan aan om vandaag gratis een korte set te spelen, in het voorprogramma van High On Fire.

Kort is de set inderdaad. En krachtig! Als na een paar nummers 'Throwing Stones' wordt ingezet, valt alles geluidstechnisch op zijn plaats. The End laat horen hoe je experimenteerdrift binnen een goed gestructureerd nummer omtovert tot kippenvelmuziek. Hoewel de niet bepaald voor de hand liggende ritmiek mijlenver afstaat van het verwachtingspatroon van de gemiddelde High On Fire-fan, laat wervelwind The End een prima indruk achter.

Maar hoe goed The End ook staat te spelen, het is duidelijk het avondje van High on Fire [foto boven]. Het nieuwe album Death Is This Communion is nog niet uit in Nederland, maar toch worden er heel wat nieuwe nummers op het publiek losgelaten. En die slikt dat als zoete koek. Nu zit elk High On Fire-nummer als een warme jas, maar wanneer het met zo’n geweld naar je kop wordt geslingerd, kun je niets anders doen dan goedkeurend meeknikken.

Als een welgemikte stormram midden in je maagstreek komen de tonen van High On Fire aan. Motörhead mag eigenhandig de tekst “Everything louder than everything else” van hun T-shirts afschrapen en ze op de achterkant van die van High On Fire strijken. Want niet alleen was het geluid lomp bruut, maar ook nog eens subliem afgesteld. En dat is een zeldzame combinatie. Tel daarbij de liefde voor het instrument die zanger/gitarist Matt Pike laat zien (het plaatsen van zijn gitaar voor het kruis en het glijden over de hals was nog nooit zo effectief en liefdevol gedaan) erbij op, en je hoopt dat High On Fire niet alleen het geluidsniveau van Motörhead overneemt, maar ook de overlevingsdrang. Dat we dit nog maar jaren mogen aanschouwen.

Foto van High on Fire: www.myspace.com/taijalynnphoto

http://www.kindamuzik.net/live/high-on-fire/high-on-fire-the-ende-anaphylactic-shock/15956/
Meer High On Fire op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/high-on-fire