• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Henry Rollins

Spraakwaterval van drie uur.
23 januari 2008, Paradiso, Amsterdam

Tekst: Tijs Heesterbeek

Beeld: Grietje Stam

Publicatiedatum: 26 januari 2008

 
Henry Rollins heeft veel te vertellen. Om stipt negen uur komt het punkicoon het podium van Paradiso opgerend, en rond elf uur kijken de eerste mensen bezorgd op hun horloges. Om elf uur staat Heavy Trash, de band van Jon Spencer, toch ingepland in de grote zaal? Henry Rollins praat onvermoeibaar door. Buiten worden de eerste bezoekers voor Heavy Trash ongeduldig. Er hangen papiertjes met de mededeling dat de aanvang van het optreden een uur verschoven is, met excuses en het vooruitzicht op twee gratis drankjes.

Binnen gaat Henry Rollins door. Hij blijft een spraakwaterval tot precies twaalf uur. Dan heeft hij drie uur op het podium gestaan. Afgaande op zijn eerdere optredens in Amerika was twee uur misschien genoeg geweest. Maar tussen het Amerikaanse gedeelte van deze spoken word-tour en de Europese tak is er te veel gebeurd in Rollins' leven dat niet onvermeld mag blijven.

Zo was hij in Pakistan ten tijde van de aanslag op Benazir Bhutto. Hij weet de situatie in het land vakkundig te omschrijven met behulp van hilarische anekdotes over een Monty Python-achtige reporter en zijn bijna-deelname aan een gezamenlijke bidsessie. Ook spreekt hij over zijn rol in een film met Cuba Gooding Jr. die volgens Rollins meteen op dvd verschijnt.

Natuurlijk komen ook favoriete onderwerpen als Bush, zijn reizen naar Iran en Syrië, Nick Cave en Ted Nugent voorbij. Naar het einde toe wordt zijn verhaal minder consistent, om plaats te maken voor meer losse observaties. Maar tot het laatste moment weet Jerommeke te boeien met zijn streetwise intelligentie.

Rollins ontpopt zich steeds meer als een spreker die reageert op zijn omgeving, zonder dat het stand-up comedy-achtig plat wordt. Zo is hij blij wanneer de twee lege stoelen op de eerste rij weer gevuld zijn ("Two empty seats in the front row feels a bit like rejection in a sold out place"), en is zijn reactie op een aangeboden biertje briljant ("Let's have a laugh and say it's urine").

Drie uur is voor sommige aanwezigen wel een lange zit, en vooral richting de bar - die gewoon open is - zijn er mensen zo onbeschoft om een praatje met elkaar aan te knopen. Geef de goede man het pluche van een theater, en de complete avond de tijd, en Henry Rollins had nu nog steeds op het podium kunnen staan. Met dat ene glas water dat hij kreeg in ruil voor het bier.

http://www.kindamuzik.net/live/henry-rollins/henry-rollins/16517/
Meer Henry Rollins op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/henry-rollins