Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Eerder dit jaar gaf de Blues Explosion een memorabel concert in Het Paard. Daarmee bevestigde Jon Spencer de met Damage gevestigde hoop dat hij na de dip rond Plastic Fang weer terug aan het front was. Verdere wapenfeiten waren een fantastische remix van ‘Mars, Arizona’ door mede-mompelaar James Murphy en een rockabilly hobbyproject met Speedball Baby-gitarist Matt Verta-Ray onder de noemer Heavy Trash. En om nog maar eens aan te tonen dat de goede zin er echt weer helemaal is, gaat datzelfde Heavy Trash dan ook op tour.
Wat te verwachten? Heavy Trash is op plaat echt een hobbyproject: het klinkt leuk, maar ook wat vrijblijvend en mist ten enenmale het maniakale van zowel de Blues Explosion als Speedball Baby. Aan de andere kant is Spencer er de man niet naar om rustig op het podium te staan en zijn liedjes te gaan spelen. Cor, de fotograaf vraagt zich dan ook licht vertwijfeld af of Spencer nu 'Heavy Trash! Heavy Trash!' gaat schreeuwen.
Het antwoord daarop is 'ja'. En de volgepakte bovenzaal van Paradiso schreeuwt met hem mee, want Heavy Trash live, dat is net zo goed als Blues Explosion live. Spencer zweet al na twee minuten zijn pak uit. Hij schreeuwt, mompelt en zucht als in zijn beste dagen. Dat kan ook gemakkelijk, want qua gitaarspel beperkt hij zich tot eenvoudige akkoorden op een oude akoestische gitaar waar een element in is gezet. Het vernuft komt van Verta-Ray, die net als bij Speedball Baby een licht surrealistische draai geeft aan klassieke rock-‘n-rollthema’s.
De toegevoegde ritmesectie bestaat uit een contrabassist die nog eens een keer zo mager is als Spencer en met zijn spijkerbroek met omgeslagen pijpen en vijfdegeneratieboerenzoon-uit-de- binnenlanden-van-Oklahoma-hoofd een erg authentieke uitstraling heeft. Het is echter de drummer die muzikaal het meeste toevoegt met zijn creatieve spel waarin volop ruimte is voor tamboerijnen, shakers en zelfs een gigantische lege drankfles.
En niet alleen is het energieniveau van dit optreden enkele ordes van grootte hoger dan dat van de plaat, het publiek wordt ook nog getrakteerd op een erg sterk nieuw nummer en een, gezien het genre waarin Heavy Trash zich beweegt niet meer dan terechte, ode aan de onlangs overleden Link Wray in de vorm van een vrije bewerking van diens ‘Rumble’. Jon Spencer hoeft dus nog lang niet op de muzikale composthoop.
http://www.kindamuzik.net/live/heavy-trash/heavy-trash-11423/11423/
Meer Heavy Trash op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/heavy-trash
Deel dit artikel: