• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Halo

Halo zaait dood en vernieling.
28 november 2004, Baroeg, Rotterdam (NL)

Tekst: Hans van der Linden

Publicatiedatum: 01 december 2004

Na Funeralium en Bunkur is het haast een verademing om Skye Klein op het podium te zien verschijnen. Voor hem geen obligate metalkledij maar een gewoon t-shirt en dito broek. Hij is zelfs blootsvoets en met zijn kortgeknipte haren is hij zowat de meest gewone jongen die die dag in de Rotterdamse Baroeg te bespeuren is.

Maar plots ondergaat hij een totale verandering. Hij gort zijn basgitaar om en controleert de vele knopjes die voor hem uitgestald zijn, terwijl zijn kompaan Robert Allen plaatsneemt achter het drumstel. En dan barst de hel los. Mokerslagen komen op het publiek neer terwijl Klein vormeloze noise produceert die enkel gestroomlijnd wordt door de aanslagen op zijn basgitaar. Intussen bedient hij zich met zijn tenen van de machinerie en vult de Baroeg zich met onheilspellende klanken. Klein is de hele tijd gehuld in een vaalgroen licht en beweegt zich krampachtig en traag terwijl hij flarden tekst in de microfoon schreeuwt.

Traag, koud en doods. Halo lijkt de aardse ellende te symboliseren en de grimassen van Klein spreken boekdelen. Koude rillingen kruipen over je ruggengraat en de momenten dat Klein z’n woorden inslikt zijn minstens even intrigerend als zijn vocale erupties. Het zijn de verwachtingen die gespannen worden die nooit uitkomen. En het is vooral de doelloosheid die van het tweetal afdruipt die het publiek aan het podium kluistert.

De nummers zijn moeilijk te herleiden maar soms meen je flarden te herkennen van de misantropische massa die ze vorig jaar Body Of Light doopten. Onder het goedkeurende oog van Allen beweegt Klein zich als een slowmotion versie van Maynard James Keenan tussen microfoonstaander en podium om vaak op zijn knieën de op de grond liggende basgitaar te mishandelen. Tegenstand bieden is zinloos en de overtuigingskracht van Halo zorgt ervoor dat je in een neerwaartse spiraal wordt meegezogen.

En dan gebeurt het. Terwijl Klein probeert om nog meer feedback uit zijn basgitaar te wringen breekt de hals zowaar doormidden en vallen de delen levenloos neer op het podium. Deze zelfdestructie lijkt perfect in de set te passen en aan de mimiek van het duo kan je niet afleiden dat dit niet zo zou zijn. Dit euvel weerhoudt ze er dan ook niet van om gewoon verder te spelen en Klein stort zich op de elektronica en gebruikt het klankelement van zijn basgitaar nog om wat drones voort te brengen.

Er volgt een uitgeklede versie van ‘Buried in Light’ die op zijn minst even intrigerend is, maar toch word je na een tijdje gewaar dat er een essentieel element verdwenen is. Ook komen de monotone drumpartijen door dit gemis iets meer op de voorgrond te liggen en dat breekt de optimale sfeer ook een beetje.

Zelfs voor het bisnummer wordt er niet naar een nieuwe basgitaar gegrepen en als Skye Klein ijzingwekkend traag het podium verlaat, laat Halo op het einde van hun eerste Europese tournee de Baroeg ontredderd achter.

fotografie: Armand Boets// www.anydaynow.nl

http://www.kindamuzik.net/live/halo/halo/8067/
Meer Halo op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/halo