• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Ghostface Killah/Blaxtar

Oud-Wu-Tanggediende in Amsterdam.
28 september 2006, Melkweg, Amsterdam

Tekst: Elisabeth van Scherpenzeel

Beeld: Niels Vinck

Publicatiedatum: 04 oktober 2006

Van hiphopgrootheden ben je gewend dat ze minstens twee uur later het podium beklimmen, apestoned zijn, zo snel mogelijk uit de schijnwerpers verdwijnen om weer aan een vette joint te hijsen in de dichtstbijzijnde coffeeshop, maar dan met de mooiste chickies die ze uit het publiek hebben gevist. Van een avond Ghostface Killah [foto's rechts], de gemaskerde man van de roemruchte Wu-Tang Clan verwacht je niet veel anders.

Uren nadat de Melkweg de deuren heeft geopend, verzorgen Blaxtar [foto links], broertje O-Dog en spinning dj Abstract het voorprogramma net als een paar weken geleden in de Heineken Music Hall bij de andere grootheid Jay-Z. Blaxtar presenteert zijn debuutalbum Ozmoses. Uit het langzaam groeiende publiek klinkt meerdere malen “respect!”. Dat verdienen de drie absoluut met hun soepele, melodieuze flows. Nederlandse hiphop klinkt niet altijd zo volwassen als de raps van de twee broers, van oorsprong uit het Veluwse dorp ’t Harde.

Meer dan zestig minuten later als ook de balkons gevuld zijn, klinken eindelijk de gevaarlijke kogelschoten. “It’s going to smoke like fire tonight!” belooft Theodore Unit, de begeleidende crew van petjes en zweetbandjes. Geen wietwalmen, maar appelsap en jus d’orange om te mixen met grote flessen sterke drank. Na een korte introductie swingt een lachende Ghostface zonder masker vanachter de coulissen. Zijn ogen zijn gesloten en nauwkeurig rapt hij ritmisch, maar onverstaanbaar. Bij het derde nummer ‘Be easy’ komt de groep uit New York in een flow van ware woordkunst en bewijst Ghostface Killah waarom hij al meer dan een decennium en met vijf albums op zijn naam tot de beste behoort. Hij presenteert zijn wereldfaam met stijl en belooft pas weg te gaan als zijn shirt volledig bezweet is.

Deze grootheid houdt de sfeer intiem in Amsterdam. “I am here to represent the Wu-Tang Clan” en vraagt iedereen de mobieltjes in de lucht te houden ter nagedachtenis aan wijlen Clanlid Ol’Dirty Bastard en alle anderen in de eigen omgeving die ons zijn ontvallen. De toeschouwers lijken verrast door zijn actieve sprongen op het podium en doen braaf mee met alles wat Ghostface vraagt. Zelfs als hij twintig dames op het podium eist. “Don’t be afraid. We are nice guys.” Zeven lieve meisjes klimmen plukkend aan hun strakke topjes omhoog en blijven twee nummers verlegen meedeinen met de vier zwetende mannen.

Het schatergelach uit de zaal overstemt bijna de bastonen uit de boxen. De New Yorkers bieden de meisjes beleefd een drankje aan en na dit debacle wordt de toon nog softer, want eigenlijk, bekent Ghostface houdt hij van oude soul als Stevie wonder, The Jackson Five en Curtis Mayfield, waarvan op zijn cd's de samples zijn terug te vinden. Vals meezingen op Marvin Gaye’s ‘Distant Lover’ is leuk geprobeerd, maar “Holler, holler” Ghostface erkent dat hij niet kan zingen.

Met voornamelijk nummers van zijn laatste album Fishscale als ‘Whip You with a Strap’ (“je mag je kinderen best een goede tik geven”) en een eigen versie van ODB’s ‘Shimmy shimmy ya’ houdt hij een volle Melkweg ruim anderhalf uur gefascineerd. Met een nat t shirt verlaten Ghostface en zijn crew Theodore Unit de Melkweg. Aardige vent, die Ghostface.

http://www.kindamuzik.net/live/ghostface-killah/ghostface-killah-blaxtar/14063/
Meer Ghostface Killah op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/ghostface-killah