• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Garbage

Wijsheid.
19 juni 2012, Melkweg, Amsterdam

Tekst: Sven Schlijper

Publicatiedatum: 22 juni 2012

Het spreekwoord wil dat wijsheid met de jaren komt. Nu zat het qua geluid bij Garbage altijd wel al meer dan goed; wat wil je ook met de grootmeesterlijke producer Butch Vig zelve achter de drumkit en vanzelfsprekend ook achter de knoppen en schuiven in de studio. De band had in de jaren negentig een aantal fikse hits die het bij een brede waaier aan liefhebbers heel goed deden. Van opbeurend tot inktzwart zompig, van voluit rockend tot zoetzure ballad; de Garbagegrabbelton was ruim voorzien en bepaald geen vuilnisbak.

Als dan tig jaar nadien een nieuwe tournee en plaat wordt aangekondigd, slaat de schrik enigszins om het hart. Het zal toch niet zo zijn dat deze band net als Chris Cornell en Soundgarden écht geen vrienden heeft die hen voor een totale afgang kunnen behoeden? Moet ook bij Garbage de kassa nog één laatste keer zieltogend en aan de beademing rinkelen? Het meest recente album - Not Your Kind of People - kent een paar springerige en naar disco neigende stampers, maar voelt ietwat gemaakt 'jong' aan. Daar hoeven de vier in de Melkweg niet mee aan te komen, want wie de ellenlange rij voor de deur ziet, bespeurt weinig net gewonnen zieltjes en vooral veel oudgedienden.

Het concert bewijst hoezeer Garbage een band is die heel wijs was en nog wijzer geworden is met de jaren. Vanaf een ietwat zwalkend geluid in het eerste nummer is het geluid om door een ringetje te halen. Het staat op zeer acceptabel volume afgesteld, maar kent een diepe en punchy bas en de drums klinken fenomenaal. Synths (bespeeld door de gitarist) waaieren rond en de vreemdste gitaarklanken komen glashelder door. Mansons stem torent moeiteloos boven het bandgeweld uit. Het lijkt wel alsof Vig zijn halve Smart Studio uit Madison heeft meegenomen aan apparatuur en tegelijk het trucje van loud-at-any-volume ook perfect naar de livesetting heeft weten te vertalen.

Wijsheid toont zich ook in de opbouw van de show die van hard naar snel naar nieuw naar hit naar ballad naar pompende technorock en verder gaat. Niet de publieksfavorieten tot het einde bewaren dus, niet eerst eens flink je nieuwe album pushen, maar gewoon door de brede en diepe catalogus gaan en de parels opdiepen. Als die dan ook nog eens vol panache gespeeld worden en als Manson dan ook nog steeds de uiterste stoere rockzangeres van weleer met toegevoegde (meer) volwassen bravoure blijkt te zijn, mag je gerust stellen dat Garbage misschien wel danig teert op een retromaniahype en tegelijk een van de best klinkende bands anno nu is met een arsenaal aan prachtnummers om de vingers bij af te likken.

Geen sleet, niet oud of vergrijsd en allerminst dood en begraven is het Garbage van nu een festivaltip van jewelste. En gezien de vele grote grijnzen op de gezichten van de gelukkigen die deze wereldband in de voor hun doen 'kleine' Melkweg mochten zien spelen, een absolute aanrader voor de reprise in november in Paradiso.

Foto door Jareed (cc) genomen @ The Phoenix, Toronto, mei 2012.

http://www.kindamuzik.net/live/garbage/garbage-6204/23014/
Meer Garbage op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/garbage