• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Fortarock 2016: zaterdag

Gojira zweeft als een vlinder, steekt als een bij.
04 juni 2016, Goffertpark, Nijmegen

Tekst: Thijs Gouwerok

Beeld: Niels Vinck

Publicatiedatum: 07 juni 2016

In de voortdurende zoektocht naar het juiste format is Fortarock bij deze achtste editie voor het eerst uitgekomen op een tweedaags festival. De zaterdag is daarbij wel duidelijk bedoeld als bescheiden opmaat naar het grote werk op zondag: het festivalterrein is nog maar voor de helft toegankelijk en alleen de twee kleinere podia zijn in gebruik. Toch valt er ook vandaag zeker al het een en ander te zien dat een vervroegde gang naar het Nijmeegse Goffertpark rechtvaardigt.

Dit geldt helaas niet voor Evra, de opener op het kleine buitenpodium, dat wordt gesponsord door Buma. De piepjonge Deense band is bij wijze van uitwisseling met het festival Copenhell op Fortarock beland, maar is veel te onervaren en bleu om een optreden van dit formaat aan te kunnen. Het geluid is slecht, het spel rommelig en de lang niet onaardige, afwisselende moderne metal(core) van het vorig jaar verschenen Lightbearer komt totaal niet uit de verf. Zelfs het ten tonele voeren van de topless dames van de albumhoes biedt geen soelaas.

De valse start wordt direct tenietgedaan door de doorgewinterde profs van Tremonti, die het hoofdpodium van vandaag in de tent mogen inwijden. Het gezelschap rond Alter Bridge-gitarist Mark Tremonti combineert volbloed metalriffs en blastbeats met melodieuze rock en catchy, meerstemmige refreinen, wat tijdens een nummer als 'Brains' doodleuk tegelijkertijd circle pits en zwijmelend meezingende dames kan opleveren. Kwaliteit en potentie te over dus, maar Mark Tremonti lijkt nog steeds niet de rocksterpretenties te hebben om het ten volle te willen uitbuiten. Zo bestaat het onlangs verschenen derde album, Dust, min of meer uit kliekjes van superieure voorganger Cauterize en heeft het er alle schijn van dat het voor workaholic Tremonti slechts een excuus is om er maar weer eens een toertje tegenaan te gooien in afwachting van nieuwe activiteiten op het Alter Bridge-front.

Een veel te anonieme plek op de bill lijkt hem daarbij ook geenszins te deren, maar zolang het shows als die van vandaag oplevert is het hoe dan ook een win-winsituatie. Tijdens 'The Things I've Seen' is er een meer dan verdiend momentje in de spotlights voor Tremonti's onvolprezen adjudant Eric Friedman, verantwoordelijk voor de bluesy touch in het gitaarwerk en de prachtige harmony vocals. Studiobassist Wolfgang Van Halen is dan weer niet van de partij, wat gezien zijn Nijmeegse roots toch een beetje een gemiste kans is.

Na de jammerlijk mislukte poging van Evra laat Hibakusha, dat mag aantreden als winnaar van een door Buma uitgeschreven wedstrijd, zien hoe het óók kan als jonge band op een groot festival. Het kwintet is een exponent van de Haarlemse Complexity-scene, die zich in navolging van het Duitse festival Euroblast hard maakt voor 'ingewikkelde' moderne subgenres als djent, mathcore en progressive groovemetal in Nederland. Waar veel bands uit die hoek nogal eens blijven steken in anoniem, monotoon Meshuggah-plagiaat heeft Hibakusha ook oog voor hooks en compositie, en verliest het zich niet in technische krachtpatserij. Een overtuigende uitvoering, attitude en aanstekelijk enthousiasme doen de rest. De vergelijking met genreleider Gojira is met één veelbelovende ep op zak allicht te voorbarig, maar dringt zich vandaag toch onherroepelijk op.

Gojira staat al voor de derde keer op Fortarock, maar nooit eerder waren de verwachtingen zo hooggespannen. Later deze maand komt het langverwachte zesde album Magma uit, en als de voortekenen niet bedriegen staat de Franse band op het punt om door te stoten naar de eredivisie van de metal. Het optreden van vandaag is wat dat betreft ook meteen een goede testcase, want het merendeel van het publiek is toch gekomen voor hoofdact Within Temptation.

Als er echter één extreme technische metalband is die ook ice queens kan ontdooien is dat Gojira, dat kan zweven als een vlinder en steken als een bij. Nummers als 'Explosia' en de Prong-achtige nieuwe single 'Stranded' bezitten zowel lichtvoetig technisch vernuft als onweerstaanbare grooves; machinaal machtsvertoon klonk zelden zo elegant en kwetsbaar. De presentatie van frontman Joe Duplantier is aanvankelijk wat cool, maar dat lijkt een vooropgezet plan om de intensiteit gedurende de show te kunnen opbouwen, en daarin slaagt Gojira voorbeeldig. Dat de band slechts twee nieuwe nummers speelt is een reden te meer om ze in de nabije toekomst nog eens terug te vragen, al dan niet als headliner.

Legion of the Damned is vandaag de enige old school metalvertegenwoordiger. De death- en thrash-hybride van de Limburgers is prima in orde, maar komt in de slipstream van het magistrale Gojira toch wat gewoontjes over. Het integraal spelen van het tien jaar oude debuutalbum is daarbij een leuk gebaar naar de fans, maar die lijken niet bepaald in groten getale aanwezig. Als afsluiter op het Bumapodium had een soortgelijke band uit eigen land van een wat grotere statuur - God Dethroned of Asphyx - niet misstaan, ook al omdat de zondag het helemaal zonder vaderlandse inbreng moet stellen.

De allergrootste nedermetalrockers zijn natuurlijk al sinds jaar en dag Within Temptation, en deze eerste festivaldag is ook eigenlijk een luxe cadeautje voor de kersverse winnaar van de Buma Rocks Export Award. Female fronted metal vervult al vanaf de eerste editie een prominente rol op Fortarock, en Sharon den Adel is dankbaar dat ook haar band dan eindelijk toch acte de présence mag komen geven. Het geluid in de tent is om door een ringetje te halen en Within Temptation geeft de fans waarvoor ze zijn gekomen, met uiteraard het nodige vuurwerk maar verder zonder al te veel franje of verrassingen.

Den Adels stem is door de jaren heen een stuk lager geworden en heeft bovendien een mooi hees randje gekregen. Het geeft energieke radiorockers als 'Faster' en 'In the Middle of the Night', waarin Within Temptation zich de laatste jaren zo heeft bekwaamd, nog wat extra kleur. Voor het oude werk van doorbraakplaat Mother Earth schakelt Den Adel echter weer net zo makkelijk over naar haar bekende 'Kate Bush'-register. Tijdens 'Silver Moonlight' van het meest recente album, Hydra, worden de grunts verzorgd door Caroline Westendorp van The Charm the Fury, een sympathiek gebaar van de veteranenband naar de huidige generatie.

Toegift 'What Have You Done' is wat curieus, omdat het een videoduet is met Keith Caputo, die inmiddels al een tijdje als Mina door het leven gaat. Opvallend genoeg wordt lijflied 'Ice Queen' overgeslagen, misschien vanwege het bloedhete weer. De scepter werd ook wat dat betreft vandaag toch echt gezwaaid door de zonnekoningen van Gojira.

http://www.kindamuzik.net/live/fortarock/fortarock-2016-zaterdag/26743/
Meer Fortarock op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/fortarock