• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Fear Factory

Remanufacture.
22 februari 2010, Melkweg, Amsterdam

Tekst: Thijs Gouwerok

Beeld: Niels Vinck

Publicatiedatum: 24 februari 2010

Het zal bij jarennegentigmetalinstituut Fear Factory zelf toch ook wel een beetje wringen. Waar de concurrentie van vijftien jaar geleden ook nu de Heineken Music Hall nog aardig vol weet te trekken (Machine Head) dan wel postuum in het pantheon der metalgoden is bijgezet (Pantera), moet Fear Factory het anno 2010, na een roerig decennium, doen met de kleine zaal van de Melkweg. Stijf uitverkocht, dat dan weer wel, en eigenlijk is het voor de fans ook gewoon een buitenkansje om de band in zo'n intieme setting aan het werk te kunnen zien.

Het industrial metalkwartet uit Los Angeles maakte eerder deze maand een geslaagde comeback met Mechanize. Vooral de terugkeer van originele gitarist Dino Cazares geeft reden tot juichen, maar hij wordt ook nog eens terzijde gestaan door levende drumlegende Gene Hoglan en diens Strapping Young Ladmaatje Byron Stroud op bas. Daarmee is er letterlijk en figuurlijk sprake van een extreem zwaarwichtige line-up, waar die paar extra kilootjes van zanger en enige constante fear factor Burton C. Bell in het niet vallen bij de drie formaatjes sumoworstelaar die hem omringen.

Op het aldus knusse podium drukt met name Hoglan, puur door zijn imposante fysieke aanwezigheid en manier van spelen, wat meer zijn stempel op het klassieke Fear Factorygeluid dan op plaat. Maar de grote meerwaarde zit vanavond toch in de met veel zorg samengestelde setlist, die in het reguliere gedeelte prachtig de opbouw van het nieuwe album weerspiegelt. De titelsong opent dus ook live het bal, tot groot enthousiasme van het publiek direct gevolgd door de complete openingstrits van Obsolete (1998).

In het vervolg van de show blijft het nieuwe materiaal de ruggengraat vormen, maar halverwege is er, naast het echte oudje 'Martyr', ook nog plaats voor een vergelijkbaar blokje nummers van Digimortal (2001). De in razend tempo uitgevoerde set krijgt met de gedurfde, uitgesponnen afsluiters 'Resurrection' en 'Final Exit' eenzelfde sfeervol en gelaagd coda als Mechanize. Op dat moment dringt in de zaal ook pas het besef door dat de echte climax voor de toegift is bewaard.

Wat heet: de band komt grijnzend en gretig terug voor maar liefst vijf opeenvolgende nummers van het tot dusverre volledig genegeerde hoofdwerk Demanufacture (1995). Daarmee produceert Fear Factory niet alleen een puik alternatief voor het afgezaagde integraal spelen van een succesalbum. Bovenal vertaalt het met de uitgekiende setlist de overkoepelende bandthematiek naar het podium, in een meesterlijke her-assemblage van het eigen repertoire.

http://www.kindamuzik.net/live/fear-factory/fear-factory-7523/19847/
Meer Fear Factory op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/fear-factory