• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Enablers / Insect Ark

Poëtisch spervuur van testosteron.
26 oktober 2011, dB\'s Studio, Utrecht

Tekst: Sander Schoemaker

Beeld: Sander Schoemaker

Publicatiedatum: 27 oktober 2011

Het is een komen en gaan van repeterende bandleden in studio dB's. Een enkeling blijft hangen voor de band die vanavond optreedt. Velen haasten zich echter naar het concurrerende Bon Iver in Vredenburg. De harde kern weet echter dat wanneer Enablers ook maar in de buurt van Nederland komen, dB's de enige plek is waar deze explosie van spoken word en postrock zal plaatsvinden. De band is een samenvoeging van schrijver/dichter Pete Simonelli en bandleden van verschillende indiebands, zoals Swan, Timco en Mice Parade.

Het voorprogramma brengt nog zo'n verborgen juweel: de experimentele duizendpoot Dana Schechter probeert haar nieuwste soloproject Insect Ark uit. Dat laat zich omschrijven als een soort elektronische shoegaze met basgitaar, lapsteelgitaar en laptop. Het resultaat is aanvankelijk vooral bevreemdend en niet bijzonder overtuigend. Schechter weet het publiek echter al snel om haar vinger te winden naargelang de nummers complexer en de techniek intrigerender wordt. Met grapjes over robots redt ze zich uit de stiltes die vallen wanneer het juiste sampletje moet worden opgezocht.

Enablers [foto] zijn een stuk minder gevoelig en al helemaal niet subtiel. Het belooft een lange avond te worden, want Simonelli heeft energie voor tien. Een toost met wodka en de dichter staat geen moment meer stil. Elk woord spuwt hij met grote gebaren de zaal in. Tijdens de lange hypnotiserende, instrumentale stukken zwalkt hij in een trance over het podium. De verhalen over verdorvenheid, lust en desillusie krijgen nog meer kracht door de manier waarop de kale en bezwete oude man beweegt.

Om hem heen barst de muziek met hetzelfde enthousiasme los. De muur van geluid staat als een huis, zonder dat de melodieuze ondertoon teniet wordt gedaan. Routineus draaien de oude rotten hun repertoire af. Misschien zelfs iets te routineus, want de nummers hebben wel een beetje de neiging om op elkaar te gaan lijken. De boog kan niet altijd gespannen staan, maar Enablers doen hun best. Simonelli gaat bij vlagen zo in zijn bewogen verhaal op dat hij de microfoon mist en de woorden onhoorbaar uitspreekt. Dat is mannentaal. Wanneer hij zijn microfoon zodanig mishandelt dat het snoer losraakt, gebruikt hij de microfoon van de gitarist wel. Tot hilariteit van de laatste, omdat diens microfoon een stuk zachter is afgesteld. Het effect is er niet minder om. Tot in de toegift blijft het testosteronpeil in het rood staan.

http://www.kindamuzik.net/live/enablers/enablers-insect-ark/22195/
Meer Enablers op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/enablers