Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het is dag twee op Eindhoven Psych Lab en de temperatuur is zo'n tien graden gedaald. In de Effenaar is het echter nog steeds behaaglijk broeierig, met name in de kleine zaal, waar het Duitse Pretty Lightning [bovenste foto] aantreedt. De twee zien eruit alsof ze tot voor kort nog als straatmuzikanten optraden. De zanger heeft vettig haar dat nog net niet het dreadlockstadium heeft bereikt en beide heren dragen krappe, verwassen shirts. Maar als het ooit al straatmuzikanten waren, dan zijn ze daar vast rijk mee geworden. De swingende psychedelische blues zijn perfect om de zware muziek van gisteren en later vandaag wat afwisseling te bieden. Pretty Lightning swingt en klinkt oud en nieuw tegelijk. Een beetje Seasick Steve meets The Black Angels en in ieder geval een leuke variatie in het programma.
Daarna zou het tijd zijn geweest voor PAUW in de grote zaal. Maar PAUW heeft helaas wegens medische redenen zijn optreden moeten afzeggen. Erg jammer, hoewel Psych Lab gelukkig al genoeg in dat straatje op het programma heeft in de vorm van bijvoorbeeld Morgan Delt, Jacco Gardner en Bed Rugs. Als vervanger voor PAUW mag het gisteren in de kleine zaal al opgetreden Electric Eye [foto hieronder] zich nu voor een groter publiek bewijzen. En ieder nadeel heeft dan toch zijn voordeel, want de Noren zijn ontzettend goed. Ze maken een slimme keus door de drummer op een verhoging op de voorgrond van het podium zijwaarts te laten spelen, want het vingervlugge en toch subtiele drumspel is een lust voor het oog. De grote kracht van Electric Eye, waarvan de meeste liedjes grotendeels instrumentaal zijn, zit hem in de opbouw en de uitbarstingen waar die toe leidt. En de goede techniek van de duidelijk ervaren bandleden.
Tussen de optredens in het Main Lab door, wordt er door verschillende initiatieven op experimentele wijze geluid gemaakt. Bijvoorbeeld door We Love Trash, enkele mannen die een bonte verzameling snoertjes en ander afgedankt materiaal gebruiken om muziek te maken. Voor wie niet direct na een optreden wegloopt naar de zon, creëren zij een interessant schouw- en hoorspel.
Er zijn dit jaar genoeg Belgen te vinden op Psych Lab en Bed Rugs [foto hieronder] is een van de meer ervaren bands uit die groep. Het is ook een van de meer poppy bands op het affiche. De samenzang is goed en muzikaal klinkt het aardig, hoewel de liedjes met een tintje jaren zestig wel wat inwisselbaar zijn. Waar het echter op stukloopt, is het contact met het publiek, dat duidelijk laat zien dat deze heren normaliter meer op popfestivals staan. De meeste andere psychbands laten vooral de muziek spreken, maar Bed Rugs probeert het publiek te vermaken met kreten als "Are you feeling psychedelic?", "Is there anyone who wants to give me a Psych Labdance?" en "It's a party!" Het publiek is hier duidelijk niet bijzonder van gediend. Ook de manier van optreden komt soms wat gemaakt over. Een van de gitaristen laat zich telkens dramatisch op zijn knieën vallen terwijl de muziek daar niet echt aanleiding toe geeft. Bed Rugs zal op een ander festival vast beter tot zijn recht komen, maar voor Psych Lab is het niet psychedelisch en bijzonder genoeg.
Wie dan weer allesbehalve populair ogen, zijn de Britten van The Lucid Dream. De Observatory is helemaal volgestroomd terwijl het toch niet kleine Toy tegelijkertijd in het Main Lab staat. Vier rasechte nerds komen het podium op en zetten een waanzinnige show neer. Natuurlijk zijn er veel kleine bands te ontdekken op Psych Lab, maar er wist er toch geen enkele zo te overtuigen als The Lucid Dream. De band brengt psychedelica in een pure vorm en vliegt er met 'Mona Lisa' van nieuwste plaat The Lucid Dream direct in. Vanaf dan is het een prachtige wisselwerking van intermezzo's - nooit te lang, maar altijd lang genoeg om de spanning op te bouwen en het publiek ongeduldig te maken - en explosies van geluid met reverb. Het is de eerste show van deze band in Nederland en laten we hopen dat deze vreemde eenden nog vaak terug zullen keren. Dit was een van de beste optredens van Psych Lab dit jaar.
Waar sommige artiesten van dit weekend in dat jaar nog niet eens geboren waren, bestaat Earth [foto hieronder] al sinds 1989. Deze Amerikaanse oude rotten brengen psychedelische metal; niet van de snelle, maar van de zware soort. Er is veel publiek toegestroomd om een band met deze reputatie te zien, maar op een aanzienlijke groep doorgewinterde fans na, is dit niet voor iedereen even vermakelijk. De songs zijn uitgerekt en het tergend langzame en vol drama gebrachte drumwerk en de zware metalgitaren zijn gewoonweg niet voor dit publiek weggelegd. De band is ongetwijfeld meer op zijn plaats op een festival als Roadburn. Hoe goed het dus ook zal zijn in zijn genre, de zaal wordt al snel leger en leger.
Headliner van de zaterdag is het Amerikaanse The Soft Moon, dat begon als een soloproject van Luis Vasquez, maar inmiddels met drie man optreedt. De grote zaal staat aardig vol en The Soft Moon is een van de weinig bands die dat tot het eind zo weet te houden. Opener 'Black', van het nieuwe album Deeper, zet meteen de duistere toon en wat volgt is een optreden dat visueel en geluidstechnisch met recht een show genoemd kan worden. De brede opstelling op het podium en de epilepsie opwekkende lichten zetten de sterke combinatie van elektronische percussie en synths nog meer kracht bij. Hoewel het op een gegeven moment wellicht wat veel van hetzelfde is, wordt The Soft Moon nooit saai. Dit is een psychedelische groep die zowel op een specialistisch festival als Psych Lab als op een Lowlands gezien kan worden en die de potentie heeft een nog groter publiek te bereiken.
Terwijl het feestje in de Observatory nog even doorgaat, komt Psych Lab in de grote zaal tot een einde. Er valt te concluderen dat de zwakte van Psych Lab ook meteen zijn grootste sterkte is. Meer dan op sommige andere festivals zijn er bands die minder de moeite waard blijken of zo'n specifiek geluid hebben dat er weinig publiek voor is. Maar er valt ook veel meer te ontdekken dan op andere festivals. Natuurlijk zijn er in dit psychedelische lab mislukte experimenten, maar hier en daar wordt ook het buskruit uitgevonden. En het is toch eigenlijk veel leuker om daar live getuige van te zijn, dan uitvindingen te zien die al lang geleden ontdekt zijn.
Foto's uit het KindaMuzik archief door Remco Brinkhuis (Pretty Lightning) en Oscar Anjewierden (Electric Eye en Bed Rugs) en uit het Vera archief van Peer.
http://www.kindamuzik.net/live/eindhoven-psych-lab/eindhoven-psych-lab-de-zaterdag-5356/26013/
Meer Eindhoven Psych Lab op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/eindhoven-psych-lab
Deel dit artikel: