Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Precies een jaar min een dag geleden werd de Effenaar in Eindhoven voor het eerst omgetoverd tot een lab van psychedelische muziek. Die eerste experimenten waren zo geslaagd dat het onderzoek nu, een jaar (min een dag) later, voort wordt gezet. En verdomd, wekenlang is het slecht en oer-Hollands weer en precies vandaag is het net als vorig jaar tropisch warm. Alsof de hitte onderdeel van het programma is en de wetenschappers achter Psych Lab alle omstandigheden gemanipuleerd hebben als in een echt lab.
Op het podium in het Main Lab mogen de Belgen van Tubelight [bovenste foto] de zaal openen. Tubelight is zo'n typische shoegazeband en zanger Lee Swinnen kijkt inderdaad ofwel naar zijn schoenen, ofwel naar zijn microfoon vanachter een gordijn van haar. Vrolijk is Tubelight ook allerminst en er passeren onderwerpen als sterven en hel de revue. Swinnen heeft een rauwe stem die kan doordringen op een Kurt Cobain-achtige wijze en dat gecombineerd met de noisy muziek maakt het optreden indringend, maar af en toe iets te eentonig zwaar.
Zwaar is de muziek van landgenoten Alpha Whale [foto hierboven] niet. Onlangs bracht de band zijn debuutalbum uit en de liedjes van vanavond komen van die plaat. Qua geluid doet Alpha Whale met songs als 'Coco Tree' denken aan The Growlers, die vorig jaar op Psych Lab stonden. Live in de kleine zaal (The Observatory) weet Alpha Whale minder dan The Growlers luchtigheid en nonchalance mee te geven aan de nummers en de zang is ook minder sterk en kenmerkend dan die van frontman van The Growlers Brooks Nielsen. Leuk is wel de manier waarop invloeden van spaghettiwesternmuziek worden toegevoegd, zoals in 'Why Would You Wanna Say'. De Belgen grappen tussendoor over of wij Nederlanders hen wel verstaan en schoppen vrolijk een plastic flesje naar elkaar toe. Echt hoogstaand is het allemaal niet, maar vermakelijk wel.
Misschien is het omdat het lekker weer en etenstijd is, of misschien omdat de naam Klaus Johann Grobe nou niet bepaald opwindend klinkt, maar dit duo van zanger/organist en zanger/drummer - live aangevuld met een bassist - start in een halflege kleine zaal. Zelf zijn ze ook een beetje in de war, want ze dacht in het Main Lab op te treden. Klaus Johann Grobe was tenslotte een van de bands die op het podium gecureerd door het label Trouble in Mind zou spelen, en alle andere van die bands spelen wél in de grote zaal. Ze zeggen hoe dan ook toch meer van kleine zalen te houden en gelukkig druppelt er snel meer publiek binnen. En terecht, want Klaus Johann Grobe mag dan wel een stel Duitstalig zingende Zwitsers zijn waarvan de naam doet denken aan een stoffige componist, dit drietal is allesbehalve saai. Het orgel, de bas en de drum klinken alle ontzettend strak en het is onmogelijk om stil te blijven staan. De combinatie met de Duitstalige, zoetgevooisde, maar soms ook sensuele zang - en toepasselijk genoeg af en toe sprechgesang - is goud waard.
Tussendoor moet ook zeker het eten van Eindhoven Psych Lab even belicht worden, waarmee het festival zich onderscheidt van de patatfestivals. Bezoekers kunnen in de tuin van de Effenaar drie gerechten kiezen en die worden dan keurig op echte borden met echt bestek geserveerd. Bijvoorbeeld een hartig taartje met geitenkaas en dadels, risotto met schapenkaas en venkel en een Griekse salade. Dat is net zo lekker als het klinkt en kost slechts een luttele tien euro.
En voor wie net zijn eten naar binnen heeft gewerkt in het zonnetje, kan het volgende programmaonderdeel wat zwaar op de maag vallen. Het Eindhovense Radar Men from the Moon, dat vorig jaar natuurlijk ook op Psych Lab stond, slaat vanavond de handen ineen met de Schotten van The Cosmic Dead onder het motto hit, quit, rave, repeat. Resultaat is een groep van zeven man op het kleine podium, waarvan ieder met volledige overgave zijn repetitieve herrie produceert. Herrie in positieve zin, overigens. Ernaar kijken is even overweldigend als ernaar luisteren en in de volle zaal vergeet je je eigen gevoel van oververhitting als je naar de bandleden kijkt, want man, wat zullen die het warm hebben. Na enkele jams van minstens tien minuten doen de twee groepen een enorme group hug en terecht, want wat ze ten tonele brachten was machtig.
In het Main Lab staat een oude bekende voor wie twee weken geleden op Le Guess Who? presents One Night in Pandora was. Daar overtuigde Morgan Delt met licht-psychedelische songs, gezongen met een mooie zuivere stem; een beetje zoals Temples, maar dan iets psychedelischer. Vandaag krijgt Delt een kwartier langer de tijd om met zijn band de Effenaar te overtuigen, maar helaas is zijn optreden rommelig en is het geluid niet goed. De drums staan te hard, de zang te zacht en zo is er nog wel wat aan te merken. Ook lijkt de band er niet helemaal bij: de drummer speelt bijvoorbeeld aan het eind van een liedje te lang door, terwijl de rest al gestopt is met spelen en hem verbaasd aankijkt. Vandaag heeft Morgan Delt het helaas niet.
Terwijl overal op de wereld menselijke arbeidskrachten worden vervangen door machines, laat Moon Duo [foto links] na drie albums doodleuk een drummer plaatsnemen ten koste van de drumcomputer. En dus hebben we vanavond te maken met Moon Duo: de trioversie. Een paar jaar geleden trad de band nog op in een niet uitverkochte kleine zaal in Paradiso, nu zijn Ripley Johnson en zijn vriendin Sanae Yamada de headliner op de vrijdag. Johnson is overigens voor de tweede keer headliner, want vorig jaar stond hij hier nog met zijn Wooden Shjips. Op laatste album Shadow of the Sun klinkt Moon Duo een stuk donkerder dan eerder en dat is ook de lijn van het optreden van vanavond. Minder 'liedjes', meer uitgesponnen jamsessies. Hit 'Sleepwalker' van de vorige plaat wordt bijvoorbeeld niet eens ten gehore gebracht. Moon Duo is geëvolueerd en is daarmee niet slechter of beter geworden, maar vooral anders. De groep is nu nog psychedelischer en dat is op een festival dat Psych Lab heet hoe dan ook niet verkeerd.
En daarmee zit de dag er in het Main Lab op en vertrekt een deel van de bezoekers al naar huis of naar een nabijgelegen hotel, waar je duidelijk de festivalgangers van het 'normale' publiek kunt onderscheiden. Psych Lab laat wederom zien zich op alle zintuigen te richten met mooie visuals, experimentele muziek en heerlijk eten. En wat betreft de neus was er eigenlijk vooral zweet. Veel zweet.
Foto Tubelight van Stampmedia (CC BY 2.0), foto Alpha Whale van Hans van Wijk (CC BY-NC-ND 2.0), foto van het eten van Nienke Franzen, foto Moon Duo uit het KindaMuzik archief door Oscar Anjewierden
http://www.kindamuzik.net/live/eindhoven-psych-lab/eindhoven-psych-lab-de-vrijdag-3613/26009/
Meer Eindhoven Psych Lab op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/eindhoven-psych-lab
Deel dit artikel: