Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Reguliere clubavonden, zoals Drukpers op vrijdag in Trouw, laten zich in het algemeen niet chronologisch beschrijven. Juist het stilzetten van de tijd in een bruisende ruimte is een bijzonder doel dat de gemoedelijke, licht pretentieloze dj-sets onderscheidt van grootse optredens met strikte tijdschema's. Anders dan in grote shows blijft de keuzevrijheid voor dj's daarbij beperkt tot het bouwen met legoblokjes van muziek. En met een beetje fantasie komen daaruit de bijzonderste bouwwerken voort, zij het dat ze gebonden zijn aan een strak referentiekader. Ook als namen van serieuze kwaliteit uit de housewereld - ditmaal Efdemin en Nick Höppner - langskomen voor een dj-set, is het de algehele sfeer die zich in het geheugen nestelt, meer dan details of afzonderlijke keuzes.
Op deze vrijdagnacht in september kent die sfeer een tamelijk lineair verloop, in de positieve zin van het woord. Nick Höppner draait kwalitatief, basaal werk terwijl de krantenhal gestaag volstroomt. De labelmanager van Ostgut Tonträger laveert met een schier onverstoorbare controle door zijn set heen, ook al komen de platen soms hard uit de hoek. De afwachtende houding die aanvankelijk overheerst, gaat over in volledige ontspanning en een vrolijk stemmende gloed van beweging, die met het verschijnen van Efdemin haar uiteindelijke hoogtepunt bereikt. De Dial Recordscoryfee, die vinyl en cd's voortdurend afwisselt, gaat puntiger te werk dan hij op zijn kleurrijke, ontspannen albums doet. Zo draait hij onder meer Robert Hoods nieuwe plaat, 'Baby, Baby', vervaardigd onder het alias Floorplan, wat tot een kleine opleving bij het publiek leidt; geen opleving die om 'meer van dit' vraagt, geen roep om dikke bassen, maar een uiting die aanvoelt als een knikje van waardering voor de platenkeuze. Het vertaalt zich in rustig en tevreden dansen op koude technoblokjes die hun energieke karakter ingewisseld hebben voor een prettig gereserveerde toonaard.
Avonden als deze met Nick Höppner en Efdemin bieden ontspanning in dansvorm. Hoe stekelig de platen die de revue passeren ook mogen zijn, niets doorbreekt de uniformiteit van vanavond. En dat maakt deze avond, waarop niks speciaals gebeurt, tot iets bijzonder waardevols. Een bijna unieke belevenis in een haastige wereld.
Foto door René Passet (cc) uit mei 2010
http://www.kindamuzik.net/live/efdemin/efdemin-nick-h-ppner/22092/
Meer Efdemin op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/efdemin
Deel dit artikel: