• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Edward Sharpe and the Magnetic Zeros/Rilan & The Bombardiers

Hippiedirigent.
23 augustus 2016, Patronaat@Woodstock69, Bloemendaal aan Zee

Tekst: Peter

Beeld: Peter

Publicatiedatum: 26 augustus 2016

Als na een hete zomerdag de avond valt, zitten de hippies op het strand. Ze pakken hun gitaar erbij en zingen liedjes van opperhippie John Lennon, de geest van Woodstock is niet ver weg. In Bloemendaal aan Zee is tegen de duinen een plek waar de hippies kunnen samenkomen. Een podium met strandzand als dansvloer en uitzicht op de zee. Bij de strandtent, met de toepasselijke naam Woodstock69, heeft het Haarlemse Patronaat deze hete augustusavond de hippies van Edward Sharpe and the Magnetic Zeros uitgenodigd.

De kinderen spelen nog lekker in het dansvloerzand en de zon schijnt nog volop als Rilan Ramhane en zijn kompanen het podium betreden. "Blijf lekker zitten of sta op, doe waar je zin hebt", zegt Ramhane tegen het publiek, dat zich niet te druk maakt met de hete zon in de nek. Maar openingsact Rilan & the Bombardiers [bovenste twee foto's] maken het je niet makkelijk stil te blijven zitten. De soulvolle, funky nummers en Ramhanes rauwe stem nodigen uit tot dansen. Hij geeft zelf het goede voorbeeld en hopt vrolijk over het podium. "Luister ernaar op Spotify", adviseert Ramhane, die bijna vergeet de naam van zijn band te noemen. Een lekkere opwarmer!

Langzaam zakt de zon in de zee als Alex Ebert en zijn bandleden het podium betreden. De tien man sterke Edward Sharpe and the Magnetic Zeros [foto hierboven en onder], nemen plaats achter hun bont gekleurde microfoons. Of er vanavond ook fans aanwezig zijn, wil Ebert weten. Die zijn er zeker en ze laten zich luidkeels horen. "En wat willen jullie horen?", is de vervolgvraag van de superrelaxte Ebert. "'The Ballad of Yaya'!" is het antwoord en dat lijkt hem ook wel wat. De fans zingen meteen al volop mee. Het nummer van het vierde en nieuwste album bevat alle elementen die de muziek van de band zo typeert: meerstemmige zang, breed uitwaaierende gitaren, melancholisch blaaswerk, een pingelpiano en de nodige tempowisselingen. Sharpe en zijn gevolg waren prima op hun plaats geweest op het oorspronkelijke Woodstock, tussen de hippies.

Als de zon daadwerkelijk ondergaat vindt Ebert het tijd voor 'Wake up the Sun'. De tekst van het nummer bevat vier woorden die het motto van de band kernachtig samen vatten, 'my religion is love'. En niet alleen de zon mag weer gaan schijnen, iedereen mag stralen, 'Instant Karma'! De John Lennoncover past naadloos in de set en de voorman gaat op de schouders door het publiek. Terug op het podium dirigeert Ebert, die de hele avond de touwtjes stevig in handen heeft, de bandleden voor een lekker snelle versie van verzoeknummer 'Better Days'. Het wordt wat klef als hij het publiek vraagt om verhaaltjes, maar gelukkig duurt dit niet te lang en is er nog tijd voor afsluiter 'Dear Believer'. De mensen op het strand hangen inmiddels over de omheining van de strandtent om nog even mee te genieten. Geweldige sfeer, fijn optreden!

http://www.kindamuzik.net/live/edward-sharpe-the-magnetic-zeros/edward-sharpe-and-the-magnetic-zeros-rilan-the-bombardiers/26828/
Meer Edward Sharpe & The Magnetic Zeros op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/edward-sharpe-the-magnetic-zeros