Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Matt Mondanile is gitarist van Real Estate. De gitaarband die, in 2011 alweer, met Days een wonderschone dromersplaat vol twinkelend getokkel op elektrische gitaren aflevert. Rond die tijd rotzooit hij daarnaast solo nog behoorlijk aan onder de naam Ducktails. Dat verandert begin dit jaar met het verschijnen van The Flower Lane, een plaat waarop zijn zelfverklaarde ambient-pop minder stuurloos klinkt.
Bijgestaan door drie muzikale vrienden - net als hij afkomstig uit New Jersey - sluit Ducktails een korte Europese tour af in een redelijk gevuld Vera, waar al gauw blijkt dat de studentikoos ogende bandleden het niet van hun uitstraling moeten hebben. Helemaal niet erg want muzikaal hebben ze des te meer te bieden, zodat de aandacht daar volledig naar kan uitgaan. Dit is bijna een voorwaarde om de subtiele muzikale vondsten niet te laten vervliegen in het prachtig afgestelde geluid.
Mondanile en zijn gitaarkompaan hebben hun effectpedalen zo afgesteld dat het klinkt alsof een ijl galmende synthlaag boven op het geluid komt. Het versterkt de zomers melancholieke zeggingskracht van de plaat. Toch is het meer pop dan ambient, daar zorgt het melodieus met elkaar verweven spel van beide gitaristen wel voor. Bovendien biedt het binnen normale proporties blijvende geluidsvolume ruim baan aan meer van zulke beeldende en ruimtelijke klanken, afkomstig uit jazz, slick indie en de golvende klanken uit de Nieuw-Zeelandse gitaarschool van de jaren tachtig en negentig.
Even zwoel als vluchtig schakelt de band op een quasi-ongeïnteresseerde manier over van bijvoorbeeld The Durutti Column naar Steely Dan, of van Destroyer naar The Chills. Van de oprichter van die laatste band, Peter Gutteridge, covert Ducktails 'Planet Phrom'. Het is een indrukwekkend hoogtepunt met prachtig heldere, bijna naïef klinkende gitaarkronkels. De juiste geluidsafstelling van Mondaniles dunne zang laat even op zich wachten, maar dit is net op tijd gereed om het zeer relaxte 'Under Cover' eveneens tot hoogtepunt te laten uitgroeien.
Een bescheiden undergroundband als Ducktails kan het zich niet veroorloven om een saxofonist, een toetsenist en een zangeres mee te nemen. Ze geven The Flower Lane extra cachet, maar worden op het podium nauwelijks gemist. Hoewel de songs zonder hen wat eenzijdiger klinken, weten ze op een kiene, soms licht psychedelische manier het gevoel van de nazomer in schitterende klanken om te zetten. Klanken die ongemerkt fraai aan je voorbij lijken te gaan.
http://www.kindamuzik.net/live/ducktails/ducktails/24237/
Meer Ducktails op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/ducktails
Deel dit artikel: