• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Drive-By Truckers

Langzaam komen de Drive-By Truckers op stoom.
28 maart 2006, Tivoli de Helling (Utrecht)

Tekst: Ronald Besemer

Beeld: Jelmer de Haas

Publicatiedatum: 01 april 2006

Hoewel de southern rock van de Drive-By Truckers in wezen oerconservatief is, en dat is maar goed ook, markeert hun nieuwe cd A Blessing and a Curse een voorzichtige overgang naar een andere aanpak. Weg is het grote thema van the duality of the Southern thing en de welhaast Wagneriaanse pathos waarmee alle songs op de voorgaande drie platen bij elkaar één groot verhaal vertellen. De nieuwe plaat is een losse verzameling van Stones-achtige rockers en rustige countrynummers over persoonlijke gevoelens, en kent een thematiek die dicht bij huis blijft. Concerten waren enorm luide en langdurige happenings waarin de problematische zuidelijke trots gevierd werd. Wat brengen de Truckers na hun nieuwe plaat op het podium? Een volle zaal houdt gespannen de adem in.

Goed voorteken is dat er geen voorprogramma is geprogrammeerd, zodat de Truckers, die netjes om half negen beginnen, de hele avond voor zichzelf hebben. Het eerste uur verstrijkt relatief rustig. De band speelt zich ontspannen in, met de traagheid die Amerikaanse zuiderlingen typeert. Dat geeft de geluidsman de gelegenheid om de sound van de band keurig in balans te brengen. De eerste nummers van de nieuwe plaat passeren en het is opvallend hoe verstaanbaar de Truckers zijn. Er staat altijd wel een mannetje vrij om een gitaarsolo voor open doel af te werken en het trio Patterson Hood, Jason Isbell en Mike Cooley wisselt subtiel van kopmanschap. Alle drie goede zangers, gitaristen en prima songschrijvers.

Een uur later, na de opkomst van stadsgenoot en rootsrocker Don Chambers, begint het vuurtje langzaam op te laaien. Voor we er erg in hebben heeft de geluidsman de schuifjes flink omhoog geduwd en neemt de geluidsmuur ouderwetse proporties aan. Nieuwe songs die op de plaat een beetje blijven hangen, krijgen plots meer reliëf. Cooley trekt de show meer en meer naar zich toe en buit zijn cool genadeloos uit. Isbell, het grootste songschrijvertalent in de groep, speelt zijn supersong ‘Outfit’, maar komt daarna niet meer over Cooley heen. Als Hood zijn ‘Ronnie and Neil’ van Southern Rock Opera inzet, komen de Truckers op stoom.

Het is te laat om nog oordoppen in te pluggen. Het publiek wordt alsnog in tweeënhalf uur omver geblazen. De geluidsman zit aan zijn maximum en de gitaarsolo’s gillen over de hoofden van het publiek dat inmiddels ook een biertje of acht verder is. Tegen elf uur kookt de zaal als een gek. De jonge Isbell knapt zijn werk op, maar de tijd lijkt voor hem toch te kort (!) om echt uit zijn kooi te komen. Cooley, Hood en de betrouwbare ritmesectie stampen dit optreden tot grote hoogten. Thuis direct de nieuwe plaat nog eens opzetten.

http://www.kindamuzik.net/live/drive-by-truckers/langzaam-komen-de-drive-by-truckers-op-stoom/12407/
Meer Drive-By Truckers op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/drive-by-truckers